Ўқитувчи-домла ҳақида латифалар

Мени укам пул топишни йўлини катталардан яхшироқ билади.
Мактабда олган ҳар бир "5" баҳосига адам 10 минг сўмдан берадилар.
Ўша 10 минг сўмдан 5 мингини устозига берса, устози яна "5" баҳо қўйиб беради.
Қарабсизки, укамга ўз-ўзидан пул келиб тураверади-да!
Физика дарсида ўқитувчи:
— Аҳмедов, айт-чи! Ёруғликни тезлиги каттами ёки товушними?
— Товушни тезроқ...
— Нега?
— Ойлик маошим ошади деб адам айтганларига анча бўлди, лекин ҳалиям ёруғлик чиқмади.
Имтиҳонга кирган талаба битта билетни олиб, жойига қўйиб-қўйибди. Иккинчисини олиб яна жойига қўйибди. Учинчисини, тўртинчисини, ... ва ҳакозо олиб-қўяверса, ўқитувчи уни тўхтатиб рейтинг дафтарчасига "4" баҳо қўйиб берибди.
Бошқа талабалар ҳайрон... "Нима учун??? Ахир у ҳеч нимага жавоб бермади-ку?!" дейишибди.
Шунда ўқитувчи "Айнан битта билетни қидиряптими, демак нимагадир қаттиқ тайинланиб келган-да!" деган экан.
Онасини ёнига ўғли келиб дебди:
— Ойижон, 5 минг беринг.
— Йўқ. Пулни нима қиласан?! - дебди онаси жаҳли чиқиб.
— Берақолинг ойижон... - дебди яна ўғли.
— Йўқ дедим сенга! - дебди онаси.
— Агар 10 минг берсангиз, адам тўғрисида бир гап айтаман, - дебди болакай айёрлик билан.
Онаси дарров 10 мингни берибди.
— Айт, нима сир экан!
— Адамни ёнига бир аёл келди. Улар меҳмонхонамизга кириб узоқ гаплашишди, - дебди ўғли чўнтагига 10 мингни солиб, эшик ёнига яқинлашаркан.
— Нимани гаплашишди? - деб ўтакаси ёрилай деди аёлни.
— Ўғлингизни мактабда баҳолари пасайиб кетяпти деди у аёл, - деб кўчага югурибди болакай.

Имтиҳонга кирган талаба битта билетни олиб жойига қўйиб қўйибди.
Узоқдан кузатиб ўтирган профессор:
— Нега билетни қайтариб қўйдингиз? - дебди.
— 13 билет экан. Мен иримчиман. Хосиятсиз рақамли билетни олишни истамадим, - дебди талаба.
— Ирим-сиримларга ишонманг. 13-рақамли билетга ҳам яхши жавоб берса бўлади, - дебди профессор ва талабага 13-билетни топиб берибди.
Талаба ҳамма саволларга жавоб бериб "5" баҳо олиб ташқарига чиқибди.
Дўстлари "Нима бўлди?" дейишса, талаба:
— Ўзи фақат 13-билетни саволларига тайёрланган эдим. Профессорни лаққа туширдим, - деган экан.

Она тили дарсида. Ўқитувчи ва ўқувчи савол-жавобидан:
— От неча турга бўлинади?
— Икки турга, устоз!
— Нотўғри Асқаров! Хўш, от қандай саволларга жавоб бўлади?
— Неча ёшда ва неча мартта болалаган деган саволларга, устоз...!
— Хўш, Ҳусанов! Ер қандай шаклда?
— Тўртбурчак устоз.
— Яхшилаб ўйлаб кўр! Ерни шакли қандай?
— Учбурчак устоз.
— Чиқ синфдан! Сендек ўқувчи ҳеч кимга керакмас!
— Бекор қилдингиз! Устоз, ҳали кўришамиз! Ер думалоқ!
Психология дарсида талабалар профессордан маъруза тинглашмоқда.
Профессор:
— Ҳозир мен сизларга инсондаги 2 ҳолатни кўрсатиб бераман.
Профессор қўл телефондан хоҳлаган рақамига қўнғироқ қилиб:
— Алло, Бахтиёр борми? - дебди.
Гўшакдан:
— Бошқа рақамга тушдингиз. Бахтиёрни рақами эмас! - деган жавоб бўлибди.
— Бу "безовталаниш" ҳолати, - дебди профессор.
Кейин яна телефондан ўша рақамга қўнғироқ қилибди.
— Алло, Бахтиёр келмадими ҳали? - дебди профессор.
— Мен сизга Бахтиёрни рақами эмас деб айттимми?! Нега тушунмайсиз?! - деб жавоб беришибди.
— Бу "асабийлашиш" ҳолати, - дебди профессор.
Шу пайт олди қаторда ўтирган талабалардан бири дебди:
— Мен "шокка тушиш" ҳолатини кўрсатиб бермоқчиман.
— Марҳамат! - дебди профессор ва қўлидаги телефонни талабага узатибди.
Талаба яна худди ўша рақамга қўнғироқ қилиб:
— Алло, мен Бахтиёрман! Мени ҳеч ким сўрамадими? - дебди.
Кириш имтиҳонлари, охирги босқич.
— Билет тортинг!
— Савол: Коррупцияга қарши кураш агентлиги...
— Хўш жавоб борми?
— Тайёрланмаган эдим...
— Майли борақолинг, баҳоингиз 4!
— Раҳмат ада!
Мактабда ўқитувчи болалардан уйга вазифани текширибди.
Биринчи ўқувчи:
— Тушунмадим, - дебди.
Иккинчиси:
— Вақтим бўлмади, - дебди.
Учинчиси бўлса:
— Менга баҳона қолмади-ку! - деган экан.