Bemorlar haqida latifalar
— E dugonajon, anchadan beri tobim yo‘q. Juda mazam qochyapti. O‘tib ketarmikan-a?
— Havotir olma, o‘tib ketadi. O‘tgan yili yon qo‘shnim huddi shunaqa bo‘lib yurgandi. Rahmatli, o‘tib ketdi...
— Xonim, agar operatsiya natijasi sizga yoqmasa, biz hammasini qaytarishga tayyormiz, - debdi.
Ayol:
— Pullarimni-mi?
— Yo‘q, ajinlarni!
— Davolaymizmi yoki yashayversinmi!?!?!?!!!!!
— Bosib ko‘rsam bu yerim og‘riyapti
Doktor:
— Bosmasangiz og‘rimayaptimi?
Ayol:
— Yo‘q
Doktor:
— Unda bosmang. Sizdan 30 ming so‘m
— Zudlik bilan operatsiyaga tayyorlanglar! - debdi.
Operatsiya boshlanibdi. Vrach haydovchining miyasini olib, hamshiraga beribdi-da:
— Ushlab turing, hozir qaytarib berasiz, - debdi.
Hamshira haydovchining miyasini derazaga qo‘ygan ekan, tashqarida yurgan mushuk tortib olib ketib qolibdi.
Operatsiya so‘ngida vrach miyani so‘rasa, hamshira mushukni gapirib beribdi.
Shunda vrach debdi:
— Mayli boshini shundoq o‘zini yopib qo‘yaveringlar. Avtomat korobka haydab yuraveradi...!
— Kenayi, tishlaringizni eringiz urib to‘kib tashladimi? - debdi. Shunda ayolni eri:
— Uka, seniki hozircha butun ekan. Tilinga ehtiyot bo‘l! - dermish.
— Albatta, janob.
— Unda nega tik turganimda, qon oyoqlarimga to‘planib qolmaydi?
— Chunki oyoqlaringizni ichi bo‘m-bo‘sh emas-da!
— Doktor, peshonamdagini sug‘urib tashlasangiz!
— Kechirasiz, soat uchdan besh daqiqa o‘tdi. Meni ish vaqtim tugadi. Ertaga keling.
— Jon doktor, shu vilkani olib tashlang. Bir daqiqa vaqtingiz ketadi-ku. Axir meni jonim og‘riyapti...
Jarroh jahl bilan vilkani sug‘urib, bemorning ko‘ziga tiqib qo‘yibdi-da, - boring okulist soat beshgacha ishlaydi, - debdi.
— Qanday qilib?
— Alisher, bolg‘ani tashlab yubor! - deb tepadagilarga baqirgandim... Keyin bilsam zavodda 20 ta Alisher ishlar ekan.
— Mana qarang, bosh suyagi lat yegan.
Talaba:
— Balki, bosh-miya suyagidir?!
Vrach:
— Esing joyidami? Miya bormi bunda?! Miyasi bor odam, xotinini tug‘ilgan kuniga jazmanini boshlab keladimi?! Mana endi, nima ahvolda yotibdi...