Doʻstlar haqida latifalar
— Azamatni ko‘rdingizmi?
— Ha, u ahmoq katta yurist bo‘lib ishlayotgan ekan.
— Botir-chi? U qalay?
— U tentak bosh vrach lavozimiga ko‘tarilibdi.
— Sardor qanday ekan?
— Eh, u befahm tadbirkorlikni boshlabdi!
Xotin:
— Qachon siz ham ahmoq, tentak, befahm bo‘larkinsiz-a...?
— Qayerlarda yuribsan? Soat nechi bo‘ldi?! Bor, yuraver ko‘chada!
Bu gapni eshitgan o‘g‘li shu zahoti cho‘ntagidan telefonini, kimgadir qo‘ng‘iroq qilib:
— Allo, Alish sho‘ttamisila? Ruxsat oldim. Hozir chiqaman, - dermish.
— O‘rtoq, boshim qotdi. Fransiyaga ketyapman-u, fransuz tilini bilmayman!
Do‘sti maslahat beribdi:
— Shu ham muammomi?! Har bir so‘zingni oldiga "F" harfini qo‘shib gapiraverasan…
Yigit Fransiyaga boribdi. Hamma yoqda frunsuzlar…
Shahar aylanib yurib, adashib qolibdi. Shunda yo‘lni so‘rash uchun bir fransiyalik odamni to‘xtatib so‘rabdi:
— Falom, faka! Fuzr, fanavi fo‘cha fayerga folib foradi? – desa, haligi fransuz odam qarab turib:
— Fe fog‘ayni, fo‘zim fam filmay furibman, - degan ekan.
— Tinchlikmi, nima bo‘ldi?
— Plastik kartochkamdagi oylik maoshimni naqd pul qilish uchun bankomatga borgandim.
— Xo‘sh?
— O‘zi 1 million maosh olaman. Bankomat esa yana ming so‘m so‘rayapti.
— Mana sizlar, maoshingizdan qanchasini xotinga berasizlar?
Birinchi erkak debdi:
— Men atrofimga 2 metrlik aylana chizamanda, pullarimni tyepaga otaman. Aylanani ichiga tushgani meniki, tashqariga tushgan pullar xotinimga bo‘ladi.
Ikkinchi erkak debdi:
— Men atrofimga 3 metrlik aylana chizaman. Pullarimni tepaga otaman. Aylanani ichiga sochilib tushganini xotinim terib oladi, tashqariga tushgan pullarni esa men olaman.
Uchinchi erkak kulib:
— Men hech narsa chizib o‘tirmayman! Pullarni shundoq havoga otaman. Xotinim havoda nechtasini ushlab ulgursa o‘shani oladi. Yerga tushgani hammasi o‘zimniki! - degan ekan.
— Iltimos, belimga shaxmat taxtasini rasmini chizsang.
— Chizdim. Ho‘sh, endi-chi?
— Raqamlarni va harflarni ham yozib chiqdingmi?
— Ha, yozdim.
— Iltimos, D6 katagini qashib yuborsang... Ertalabdan beri hech kim topolmayotgani.
— Eng yaqin do‘stingga ozroq pul berib tura olarmiding?
— Albatta! Ammo meni umuman yaqin do‘stim yo‘q!
— Sen qanday mavzudagi kitoblarni o‘qishni yoqtirasan?
— Har xil mavzudagilarini. Ammo, qahramonlari ko‘p bo‘lgan kitoblarni o‘qishni yoqtirmayman!
— Nega?
— Qahramonlar ko‘p bo‘lsa, chalg‘ib ketaman.
— Unday bo‘lsa dugonajon, sen faqat “Robinzon Kruzo”ni o‘qishing kerak ekan!
— Bu eski aravang kimga-yam kerak?! - desa, do‘sti:
— O‘tgan safar mashinamni ichiga axlat tashlab ketishibdi. Shunga qulflab qo‘ymoqchiman-da..., - dermish.
— Xotirangda saqlaganing durust!