Doʻstlar haqida latifalar
Restoranda ikkita o‘zbek ofitsiantga buyurtma berishyapti:
— Bizga choy-poy, non-pon, ovqat-povqat olib keling.
Nariroqda o‘tirgan rus ayol ularni gapini eshitib:
— Nimaga sizlar har bir so‘zga qo‘shimcha qo‘shib gapirasizlar? Choy, non, ovqat desangiz bo‘lmaydimi? Agar gaplaringizga qo‘shimcha qo‘shmasdan gapirsangiz, bir tarelka tilla beraman, - debdi.
Shunda o‘zbeklardan biri:
— Tarelka-parelkasi bilan berasizmi? - dermish.
— Bizga choy-poy, non-pon, ovqat-povqat olib keling.
Nariroqda o‘tirgan rus ayol ularni gapini eshitib:
— Nimaga sizlar har bir so‘zga qo‘shimcha qo‘shib gapirasizlar? Choy, non, ovqat desangiz bo‘lmaydimi? Agar gaplaringizga qo‘shimcha qo‘shmasdan gapirsangiz, bir tarelka tilla beraman, - debdi.
Shunda o‘zbeklardan biri:
— Tarelka-parelkasi bilan berasizmi? - dermish.
Ikki ovchi o‘rmondan chiqib kelayotishsa, ulardan bittasi to‘satdan yiqilib tushibdi. U nafas olmayotgan, ko‘zlari esa bir nuqtaga qaragancha qotib qolganmish. Ikkinchi ovchi darhol “tez yordam”ga qo‘ng‘iroq qilibdi. Hayajonlangan ovchi go‘shakni tutganicha qichqiribdi:
— Do‘stim o‘lib qoldi! Nima qilay?
Narigi tarafda operator javob beribdi:
— O‘zingizni bosing! Sizga yordam beramiz! Avval ayting-chi, do‘stingiz rostdan ham o‘lib bo‘ldimi?
Bir necha soniya jimlikdan so‘ng ov miltig‘ining gumburlagan ovozi eshitilibdi. So‘ng ovchi operatorga:
— O‘lganligi aniq. Tekshirdim. Xo‘sh, endi nima qilay?
— Do‘stim o‘lib qoldi! Nima qilay?
Narigi tarafda operator javob beribdi:
— O‘zingizni bosing! Sizga yordam beramiz! Avval ayting-chi, do‘stingiz rostdan ham o‘lib bo‘ldimi?
Bir necha soniya jimlikdan so‘ng ov miltig‘ining gumburlagan ovozi eshitilibdi. So‘ng ovchi operatorga:
— O‘lganligi aniq. Tekshirdim. Xo‘sh, endi nima qilay?
Bir joyda ishlaydigan ikkita odam aroq butilkalarini ketma-ket bo‘shatib, rossa kayflari oshib suhbatlari qizib ketibdi va ichidagi sirlarini oshkor qilishga tushibdilar:
— Iye, senmiding? Bilmagan ekanman!
— O‘tgan yili ta’tilga chiqib, sanatoriyga sen olaman degan yo‘llanmani men ilib ketdim.
— Iye, shunaqami, kim ilib ketdi degan edim-a!?
— Shunaqa ishlar...! Seni 3-4 marta dog‘da qoldirganman! Oxirgi olgan xayfsaningga ham men sababchi!
— Bo‘lmasam sen ham eshit! Esingdami 2 yil oldin o‘g‘illik bo‘lgan eding. Shuni sababchisi menman! Ko‘rdingmi, men ham qarab turganim yo‘q javobini qaytardim!
— Iye, senmiding? Bilmagan ekanman!
— O‘tgan yili ta’tilga chiqib, sanatoriyga sen olaman degan yo‘llanmani men ilib ketdim.
— Iye, shunaqami, kim ilib ketdi degan edim-a!?
— Shunaqa ishlar...! Seni 3-4 marta dog‘da qoldirganman! Oxirgi olgan xayfsaningga ham men sababchi!
— Bo‘lmasam sen ham eshit! Esingdami 2 yil oldin o‘g‘illik bo‘lgan eding. Shuni sababchisi menman! Ko‘rdingmi, men ham qarab turganim yo‘q javobini qaytardim!
Xusan, do‘stidan hafa bo‘lib, shunday dermish:
— Iting senga do‘st bo‘lsa yaxshi, lekin do‘sting it bo‘lsa yomon.
— Iting senga do‘st bo‘lsa yaxshi, lekin do‘sting it bo‘lsa yomon.
Afandining bir savdogar oshnasi uning tilla uzugiga suqlanib yurar edi.
— Afandi,— dedi u bir kuni — men sizni tez-tez ko‘rib turmasam sog‘inib qolaman. Uzoq safarga ketyapman, qo‘lingizdagi uzugingizni bersangiz, taqib olsam, qachon uzukni ko‘rsam, sizni ko‘rgandek bo‘lib yuraman.
Afandi uzukni berishga ko‘zi qiymay, javob berdi:
— Jon birodar, men ham sizni tez-tez ko‘rmasam turolmayman, qo‘ying, uzuk menda tursin, qachon uzukka ko‘zim tushsa: «Do‘stim tilaganda bermagan edim» deb sizni eslab yuraman.
— Afandi,— dedi u bir kuni — men sizni tez-tez ko‘rib turmasam sog‘inib qolaman. Uzoq safarga ketyapman, qo‘lingizdagi uzugingizni bersangiz, taqib olsam, qachon uzukni ko‘rsam, sizni ko‘rgandek bo‘lib yuraman.
Afandi uzukni berishga ko‘zi qiymay, javob berdi:
— Jon birodar, men ham sizni tez-tez ko‘rmasam turolmayman, qo‘ying, uzuk menda tursin, qachon uzukka ko‘zim tushsa: «Do‘stim tilaganda bermagan edim» deb sizni eslab yuraman.
Bir odam xizmat safariga keta turib, xotiniga debdi:
— Men safarga ketyapman. Uyni qulflab ketaman. Men kelguncha ko‘chaga chiqmagin.
Haligi odam uyni qulflab, kalitini eng yaqin, ishongan do‘stiga tashlab debdi:
— Senga hammadan ko‘proq ishonaman. Bu uyimni kaliti. Xotinimni rashk qilishimni bilasan. Kalitni hech kimga berma! Men kelguncha xotinim hech kim bilan ko‘rishmasin!
Haligi odam samolyotga chiqib, endi uchib ketayotsa, do‘sti qo‘ng‘iroq qilib qolibdi:
— O‘rtoq, senga ishonaman deganding. Uyni kaliti tushmayapti-ku, boshqa kalitni tashlab ketibsan...!
— Men safarga ketyapman. Uyni qulflab ketaman. Men kelguncha ko‘chaga chiqmagin.
Haligi odam uyni qulflab, kalitini eng yaqin, ishongan do‘stiga tashlab debdi:
— Senga hammadan ko‘proq ishonaman. Bu uyimni kaliti. Xotinimni rashk qilishimni bilasan. Kalitni hech kimga berma! Men kelguncha xotinim hech kim bilan ko‘rishmasin!
Haligi odam samolyotga chiqib, endi uchib ketayotsa, do‘sti qo‘ng‘iroq qilib qolibdi:
— O‘rtoq, senga ishonaman deganding. Uyni kaliti tushmayapti-ku, boshqa kalitni tashlab ketibsan...!
Bir yigit Guli ismli qizga uylanibdi. Yangi kuyov bolani yoniga do‘stlari kelib:
— Qalesan o‘rtoq? Kimga uylanding? - deb so‘rashibdi.
Kuyov bola:
— Guliga - desa, do‘stlari:
— Voy,o‘sha yengiltak Guliga-ya? U yaxshi qiz emas, juda hulqi buzuq qiz-ku! - deyishibdi.
Kuyov indamay ketibdi. Bir payt do‘konga kiribdi. Sotuvchi:
— Iye, kuyov bola kelsinlar... Nima xizmat? Ha aytgancha, kimga uylandingiz?
— Narigi mahalladagi Guliga...
— Voy, chatoq ish bo‘libdi-ku... U qiz yaxshi qiz emas, yengiltak-ku?!
Kuyov bola juda xafa bo‘lib o‘tirsa, boshqa shaharda yashovchi tanishi kelib qolibdi. U ham kimga uylanganini so‘rabdi. Kuyov har doimgidek, yomon gap-so‘zlarni eshitibdi.
Boshi og‘rib ketgan yigit dorixonaga kiribdi. Dorixonadagilar ham:
— Kuyov bola, muborak bo‘lsan! Kim ekan u qiz? - deb so‘rashsa, kuyovni jahli chiqib ketib:
— Bir ko‘chada qolgan, rasvo, yengiltak, fohishaga uylandim!!! - deb dod sola boshlabdi. Shunda dorixonadagilar bir-biriga qarab:
— Obbo, qo‘shni mahalladagi Guliga uylangan shekilli? - dermish.
— Qalesan o‘rtoq? Kimga uylanding? - deb so‘rashibdi.
Kuyov bola:
— Guliga - desa, do‘stlari:
— Voy,o‘sha yengiltak Guliga-ya? U yaxshi qiz emas, juda hulqi buzuq qiz-ku! - deyishibdi.
Kuyov indamay ketibdi. Bir payt do‘konga kiribdi. Sotuvchi:
— Iye, kuyov bola kelsinlar... Nima xizmat? Ha aytgancha, kimga uylandingiz?
— Narigi mahalladagi Guliga...
— Voy, chatoq ish bo‘libdi-ku... U qiz yaxshi qiz emas, yengiltak-ku?!
Kuyov bola juda xafa bo‘lib o‘tirsa, boshqa shaharda yashovchi tanishi kelib qolibdi. U ham kimga uylanganini so‘rabdi. Kuyov har doimgidek, yomon gap-so‘zlarni eshitibdi.
Boshi og‘rib ketgan yigit dorixonaga kiribdi. Dorixonadagilar ham:
— Kuyov bola, muborak bo‘lsan! Kim ekan u qiz? - deb so‘rashsa, kuyovni jahli chiqib ketib:
— Bir ko‘chada qolgan, rasvo, yengiltak, fohishaga uylandim!!! - deb dod sola boshlabdi. Shunda dorixonadagilar bir-biriga qarab:
— Obbo, qo‘shni mahalladagi Guliga uylangan shekilli? - dermish.
Bir kuni ikkita yigit choyxonada osh yegani kelishibdi. Oshni olib kelishgach, qarasa, hamma go‘sht narigi sherigi tomonga o‘tib ketibdi. Shunda birinchi yigit debdi:
— Og‘ayni bilasanmi, faylasuf kim?
— Yo‘q, - debdi.
— Faylasuf shunday odam-ki, u dunyoni mana shu laganday burab qo‘yishi mumkin.
Sherigi qarasa, hamma go‘sht narigi tomonga o‘tib ketibdi.
— Iye, - debdi yigit, - sen faylasufmisan?
— Yo‘q, - debdi do‘sti.
— Unday bo‘lsa qo‘y, dunyo joyida tursin, - deb laganni yana joyiga aylantirib qo‘yibdi.
— Og‘ayni bilasanmi, faylasuf kim?
— Yo‘q, - debdi.
— Faylasuf shunday odam-ki, u dunyoni mana shu laganday burab qo‘yishi mumkin.
Sherigi qarasa, hamma go‘sht narigi tomonga o‘tib ketibdi.
— Iye, - debdi yigit, - sen faylasufmisan?
— Yo‘q, - debdi do‘sti.
— Unday bo‘lsa qo‘y, dunyo joyida tursin, - deb laganni yana joyiga aylantirib qo‘yibdi.
— Bugun ertalab juda barvaqt turdim. Hiyobonda yugurib yursam, qarshimdan o‘zga sayyoralik chiqib qoldi.
— Qo‘ysang-chi! Hech ham ishonmayman, seni barvaqt turib, yugurganingga!
— Qo‘ysang-chi! Hech ham ishonmayman, seni barvaqt turib, yugurganingga!
