Ishxona haqida latifalar
— Nega kechasi uxlamaysan? Biror muammoing bormi?
— Ha, muammoim bor! Tungi smenam!
— Nima qilyapsizlar? – desa, xodimlar:
— Xolajon, biz doim shunaqa qilamiz. Firmamiz ishlari yurishmay qolsa buyum va jihozlarni joyini almashtiramiz. Shunda savdo ham yurishib ketadi, - deyishibdi.
Shunda farrosh:
— Eh... Myen bu yerda ancha yildan beri ishlayman. Boshliq savdo pasayib, ishlar yurishmay qolganidan xabar topgan zahoti mebellarni emas, xodimlarni almashtiradi, - dermish.
— Qara, yana bir hokim pora bilan ushlanibdi.
— Eski xabarlarni o‘qiyapsan!
— Eski emas, yangi...
— Buni yangiligi qolmadi!
— Ikki kundan beri sizni ko‘rmayapman! Nega ishga kelmayapsiz?
— O‘troq boshliq, men ishga kelyapman. Men kelgan mahal ixshonada hech kim bo‘lmayapti?!?!
— Xotinimni anginasi og‘rib qoldi. Bechoraga juda-yam rahmim kelyapti. Baqirgisi, men bilan janjal qilgisi kelyapti axir...
— Xuddi xotinimga o‘xshash. Rahbarimiz ozgina yoqadi,ozgina qo‘rqaman va birozgina boshqasi bo‘lishini istayman...
— Nimalar deyapsiz?! Meni ertaga uchrashuvga taklif qilyapsizmi?! Turmushga chiqgan ayolman-ku axir!
Hamkasbi unga:
— Unda bugun taklif qilsam-chi? – dermish.
— Ho'sh, natijasi nima bo'ldi?
— Hech nima, chunki boshliq xonasida yo'q edi.
— O‘rtoq boshliq, siz haydovchilik guvohnomasi bo‘lmagan odamni o‘zingizga haydovchi qilib ishga olgan bo‘larmidingiz?
Direktor:
— Yo‘q albatta! Axir men o‘z jonimni xavfga qo‘ya olmayman-ku!
— Unda nega falsafa fakultetini bitirgan jiyaningizni o‘zingizga o‘rinbosar etib tayinladingiz?