Ota-ona haqida latifalar

Salim maktabdan uyga kiyimlari yirtilgan, hamma yog‘i iflos ahvolda kirib kelibdi. Uni ko‘rgan otasi so‘radi:
— Senga nima bo‘ldi?
— Azim bilan urishdim.
— Bundan chiqdi, endi senga yangi kiyim sotib olish kerak ekan-da?
— Bu qiyin emas, dada. Ammo Azimning dadasi yangi bola sotib olishiga to‘g‘ri keladi...
Bir oylik kelin ota uyiga arazlab keldi. Otasi so‘rabdi:
— Yana nima bo‘ldi qizim?
— Erim bilan urishib qoldim.
— Har safar qaynonang bilan urisharding-ku?
— Qaynonam shuncha javrasam ham indamay qo‘ydi, man ham kim bilandir gaplashishim kerak-ku.
Uyga qaytgan o‘g‘il, telefonidan ko‘zini uzmay o‘tirgan onasiga:
— Oyijon men keldim! – desa, onasi o‘g‘liga qaramay:
— Qayerlarda sang‘ib yuribsan? – debdi beparvolik bilan.
O‘g‘li onasiga:
— Oyi, men armiyadan qaytdim!!! – degan ekan.
Onasi uyqu oldidan qiziga ertak o‘qib bermoqda:
— Qadim zamonda bir hunarmandning uch o‘g‘li bo‘lgan ekan. To‘ng‘ich o‘g‘li juda dono, o‘rtancha o‘g‘li unchalik ham aqilli emas, kenja o‘g‘li esa umuman tentak bo‘lgan ekan.
Qizaloq:
— Oyijon, hunarmandning sog‘lig‘i borgan sari yomonlashib boravergan ekan-a?
Onasi:
— Nega unaqa deyapsan qizim?
Qizaloq:
— Ana, o‘zingiz o‘qidingiz-ku, farzandlari borgan sari yomonlashib boryapti ekan.
Bir yigit 17 yoshida o‘ylanibdi. U 25ga kirganda bolasi 7 yoshga kiribdi.
Bir kuni bolasini maktabdan olib qaytayotsa yo‘lni narigi tarafida 3 ta ketvorgan qiz kelayotganmish, shunda haligi bolasiga qarab o‘g‘lim man hozir anovi qizlani oldiga borganimda dadamas aka deb chaqirgin xop? Yana yomon tushunmagin, desa.
Bolasi:
— Hop, dada siz xijolat bo‘mang, o‘zi har kun ko‘chada oyimni opa deb o‘rganib ketdim dermush.
Bolakay adasidan so‘rabdi:
— Ada, aql bilan ayyorlikning farqi nimada?
— Aql ko‘chadagi ishkalni tinch hal qilishga yordam beradi. Ayyorlik esa ishkaldan chiroyli chiqib ketishga yordam beradi. Eng yaxshisi – donishmandlik.
— U nima?
— Ko‘chadagi janjalga aralashmaslik degani o‘g‘lim.
— Bu joy qanday mazza, qulay, yoqimli va maroqli!
— Qayerdasan o‘zi? Qayerda o‘tiribsan?
— Ota-onamni yelkasida.
Bir qizalok oyisiga:
— Oyi, men kecha telefon topib oldim.
— Qani u?
— Tashlavordim.
— Nimaga?
— Uni qech qanaqa knopkalari yo‘q, buni ustiga orqasida yarmi tishlangan olma rasmi yopishtirib qo‘yilgan ekan.
Jinnixonada bir yigit chiroyli kelishgan doim o‘ychan o‘tirardi. Undan nega jinni bo‘lib qolgansiz dedim. To‘g‘risi bergan savolimdan o‘zim ham qo‘rqib ketdim, lekin u bosiqlik bilan gap boshladi:
— Men ancha yil oldin. 20 yoshimda 39 yoshli ayolga uylandim. Xotinimni 20 yoshli qizi bor edi. Qizini eri yo‘q edi. Meni dadam 43 yoshda bo‘lib xotinimni qiziga uylandi. Ya’ni dadam meni xotinimga kuyov bo‘ldi. Boshqa tarafdan xotinimni qizi menga o‘gay ona bo‘ldi va bir o‘g‘il tug‘di. Menga uka, xotinimga nevara bo‘ldi. Bir tarafdan menga ham nevara bo‘ldi. Natijada men ukamni bobosi bo‘ldim. Yillar o‘tib xotinim ham o‘g‘il tug‘di. Dadamni xotini uchun uka, meni o‘g‘limga buvi. Yoki meni o‘g‘lim buvisiga uka bo‘ldi. Yana bir tarafdan xotinimni qizi. Meni o‘gay onam ug‘limga opa bo‘ldi. Hammadan daxshati shuki, men o‘g‘limga jiyan bo‘ldim. Ayting men jinni bo‘lmay kim jinni bo‘lsin!?
Akasi singlisiga debdi:
— Kosadagi murabboni yeb qo‘yganimni oyimga aytmagin!
Oyisi ishdan kelsa, singlisi debdi:
— Oyijon, akam murabboni yeb qo‘yganini sizga hech qachon aytmayman!