Shifokorlar haqida latifalar
— Men borib ajratay. Bo‘lmasa hozir anavi odam pichoqni ishlatsa, jinoyat bo‘ladi. Men ajratmaganim uchun jazolashadi. Pulsiz, ishsiz qolib ketaman, - desa, vrach:
— Shoshmay tur! – debdi.
Ko‘p o‘tmay urishayotganlarlardan biri ikkinchisini pichoqlab qo‘yibdi. Shunda vrach:
— Ana, endi borsak bo‘ladi. Pichoq ko‘targani seniki, jarohatlangani meniki. Ikkalamizga ham ish bor! – dermish
— Sizni operatsiya qilishdimi?
— Ha.
— Xo‘sh qalay?
— Uch yuz ming!
— Meni tushunmadingiz. Sizda o‘zi nima edi?
— O‘zi yuz ming pulim bor edi.
— Aniqrog‘i, nimaga shikoyatingiz bor?
— Kasalxona to‘lovi juda-yam qimmat...
— O‘zi bu giyoh dorilarni foydasi bormi?
Tabib:
— Ha, albatta mana katta o‘g‘limga mashina, kenja o‘g‘limga uy olib berdim...
— Sen nima qilayapsan, burchakda tirillab to‘yga qatnashmiysanmi, - desa.
Haligi jinni vrachga qarab:
— Svet yo‘q-ku, men dvijokman, - dermish.
— Men itman degan fikr sizda qachon paydo bo‘lgan?
Mijoz o‘ylanib turib:
— Yosh kuchukchaligimda, - dermish.
— O‘ng qo‘limni tekshiring, chapi pratez, - dermish.
— Siz o‘lim to‘shagida yotibsiz... - desa, bemor sakrab o‘rnidan turib:
— Darrov to‘shagimni almashtiringlar, - dermish.
Militsiya - jinoyatchi bo‘lsangiz,
Mashinangiz buzilsa, usta quvonadi.
Faqatgina o‘g‘ri sizga hamisha mo‘may daromad va xotirjam uxlashingizni tilaydi.
— Vrachlarning yozib bergan dorisiga sira tushunib bo‘lmaydi.
— Bu yaxshi-ku!
— Nimasi yaxshi?
— Masalan, men vrach yozib bergan dori qog‘ozi bilan bir yil avtobusda byepul yurdim. Yarim yil bepul teatr tomosha qildim.
— Yaxshisi buvingizni erga byeringlar! Shunda hammasi yaxshi bo‘ladi!
Jahli chiqqan nabirasi vrachni urmoqchi bo‘lib bo‘g‘zidan ushlasa, o‘rtaga kampir tushib debdi:
— Qo‘y bolam, bu doktor... Shuncha yil o‘qigan. Bir narsani bilmasa doktor bo‘larmidi...?!