Uqituvchi-domla haqida latifalar
Sinf rahbari o‘quvchilarga:
— Ertaga sinf xonasini ta’mirlashga 50 ming so‘mdan olib kelinglar, - desa, o‘quvchilar:
— Ustoz, nega buncha qimmat? – deyishibdi.
Shunda ustozi:
— 30 ming so‘mni menga berasizlar, qolgani o‘zingizga. Ota-onangizga 50 mingdan yig‘dim deb aytaman, - debdi.
O‘quvchilar bir ovozdan:
— Kelishdik, ustoz! – deyishibdi.
— Ertaga sinf xonasini ta’mirlashga 50 ming so‘mdan olib kelinglar, - desa, o‘quvchilar:
— Ustoz, nega buncha qimmat? – deyishibdi.
Shunda ustozi:
— 30 ming so‘mni menga berasizlar, qolgani o‘zingizga. Ota-onangizga 50 mingdan yig‘dim deb aytaman, - debdi.
O‘quvchilar bir ovozdan:
— Kelishdik, ustoz! – deyishibdi.
— O‘g‘lingiz dars vaqtida rogatkadan otib o‘tiradi, - deb nolibdi o‘qituvchi o‘quvchining onasiga.
— Voy shumtaka-yey! Tug‘ilgan kuniga sovg‘a qilgan to‘pponchani yo‘qotibdi-da, - debdi onasi.
— Voy shumtaka-yey! Tug‘ilgan kuniga sovg‘a qilgan to‘pponchani yo‘qotibdi-da, - debdi onasi.
O‘qituvchi o‘quvchisining otasi bilan suhbatlashyapti:
— O‘g‘lingiz bema’ni, ahloqsiz so‘zlarni kimdan o‘rganyapti?
Ota:
— Padaringga la’nat! Bilmayman bu ablah kimdan eshitarkin bunaqa so‘zlarni?
— O‘g‘lingiz bema’ni, ahloqsiz so‘zlarni kimdan o‘rganyapti?
Ota:
— Padaringga la’nat! Bilmayman bu ablah kimdan eshitarkin bunaqa so‘zlarni?
Maktabda o‘qituvchi bolalarga:
— Aytinglarchi, bizga oy yaqinmi Amerikami?
— Oy yaqin!
— Qanaqasiga axir bolalar?!
— Oy bizga ko‘rinib turadi. Amerika esa umuman ko‘rinmaydi, uzoqda!
— Aytinglarchi, bizga oy yaqinmi Amerikami?
— Oy yaqin!
— Qanaqasiga axir bolalar?!
— Oy bizga ko‘rinib turadi. Amerika esa umuman ko‘rinmaydi, uzoqda!
— Oyijon, bugun maktabda “Kim bo‘lsam ekan?” mavzusida insho yozdik.
— Juda yaxshi! Sen kim bo‘laman deb yozding?
— Men kelin bo‘lmoqchiman deb yozdim.
— Juda yaxshi! Sen kim bo‘laman deb yozding?
— Men kelin bo‘lmoqchiman deb yozdim.
Besh daqiqalik tarbiyaviy soat(!)dan keyin hech narsa bo‘lmaganday so‘rayapti:
— Ustoz, siz ham so‘kinar ekansiz-a?!
— Yo‘q, baraka topkur, men ona tilimizning boy imkoniyatlarini ko‘rsatdim senga...
— Ustoz, siz ham so‘kinar ekansiz-a?!
— Yo‘q, baraka topkur, men ona tilimizning boy imkoniyatlarini ko‘rsatdim senga...
— Xamedov, darsingni tayyorladingmi?
— Yo‘q ustoz.
— Nimaga tayyorlamading?
— Kecha akam 15 yil deganda qamoqdan chiqdilar.
— Meni qo‘rqitma! O‘tir, 5!
— Yo‘q ustoz.
— Nimaga tayyorlamading?
— Kecha akam 15 yil deganda qamoqdan chiqdilar.
— Meni qo‘rqitma! O‘tir, 5!
Konservatoriya talabasi:
— Ustoz, men bilmoqchi edim. Ovozim hech narsaga yaramaydimi?
Ustoz:
— Yaraydi. Masalan, yong‘in chiqganda.
— Ustoz, men bilmoqchi edim. Ovozim hech narsaga yaramaydimi?
Ustoz:
— Yaraydi. Masalan, yong‘in chiqganda.
Shogird ustozidan so‘radi:
— Ustoz, nega men 2 yildan beri o‘qishga kira olmayapman? Buning sinoati nedir?
Ustoz chuqur o‘yga toldi va vazminlik bilan javob so‘radi:
— Sen quyoshning tog‘lar ortidan sekin-astalik bilan chiqishini, maysalar ustidagi qirovni qitiqlab eritib, tiniq shabnam tomchilariga aylantirishini kuzatasanmi?
— Albatta, ustoz.
— Tog‘dan sharqirab, olamga shovqin solib tushayotgan sharsharaning, daryoda sokin mavjlanayotgan suvning so‘zlariga quloq solasanmi?
— Shubhasiz, ustoz.
— Kumush qadahga to‘ldirib quyilgan mayning yuzida o‘z aksingni ko‘rganda chuqur o‘yga tolasanmi? Hayotning ma’nosi haqida fikr yuritasanmi?
— Juda ham ko‘p marta, ustoz.
— Oydek suluv go‘zalning ko‘ksiga boshingni qo‘yib, uning har bir yurak urishida namoyon bo‘lgan muhabbatni vujudingda xis qilasanmi?
— Deyarli har kuni, ustoz.
— Haa, ahmoq, kaltafahm! Vaqtingni bunaqa bekorchi narsalarga sarflamasdan ketingni bir joyga qo‘yib, qunt bilan o‘qiganingda allaqachon talaba bo‘lib yurgan bo‘larding! degan ekan.
— Ustoz, nega men 2 yildan beri o‘qishga kira olmayapman? Buning sinoati nedir?
Ustoz chuqur o‘yga toldi va vazminlik bilan javob so‘radi:
— Sen quyoshning tog‘lar ortidan sekin-astalik bilan chiqishini, maysalar ustidagi qirovni qitiqlab eritib, tiniq shabnam tomchilariga aylantirishini kuzatasanmi?
— Albatta, ustoz.
— Tog‘dan sharqirab, olamga shovqin solib tushayotgan sharsharaning, daryoda sokin mavjlanayotgan suvning so‘zlariga quloq solasanmi?
— Shubhasiz, ustoz.
— Kumush qadahga to‘ldirib quyilgan mayning yuzida o‘z aksingni ko‘rganda chuqur o‘yga tolasanmi? Hayotning ma’nosi haqida fikr yuritasanmi?
— Juda ham ko‘p marta, ustoz.
— Oydek suluv go‘zalning ko‘ksiga boshingni qo‘yib, uning har bir yurak urishida namoyon bo‘lgan muhabbatni vujudingda xis qilasanmi?
— Deyarli har kuni, ustoz.
— Haa, ahmoq, kaltafahm! Vaqtingni bunaqa bekorchi narsalarga sarflamasdan ketingni bir joyga qo‘yib, qunt bilan o‘qiganingda allaqachon talaba bo‘lib yurgan bo‘larding! degan ekan.
Professor talabaga:
— XV asrda yashagan buyuk olimlar to‘g‘risida biror ma’lumot ayta olasizmi?
Talaba:
— Albatta! Ularni barchasi allaqachon vafot etishgan.
— XV asrda yashagan buyuk olimlar to‘g‘risida biror ma’lumot ayta olasizmi?
Talaba:
— Albatta! Ularni barchasi allaqachon vafot etishgan.
