Об-ҳаво маълумотлари:
“Туманимиз ҳокимининг хотинига атаб Дубайда тикилаётган мўйнали шубани битказилиши кечиктирилаётгани сабабли, туманимизга қор феврал ойидан бошлаб ёғади”.
Бир рассом одам ҳар куни эрта-ю, кеч расм чизишдан бошини кўтармас эмиш. Сабри тугаган хотини рассомга дебди:
— Бўлди, расм чизишни йиғиштиринг, ётинг! - деб уришиб берибди. Эри ишини тўхтатиб, хотининг ёнига бориб ётибди. Шунда бир оз вақт ётгандан кейин,
— Майлими хотин? – дебди эри. Хотини ҳам хурсанд бўлиб кетиб “Майли”, - дебди. Шунда эри шартта ўрнидан туриб, яна расм чизишни бошлаб юборган экан.
— Адаси, яна овқат ейсизми?
— Ҳа, албатта. Ахир шунча меҳнатим кетган.
— Қанақа меҳнат? Овқатни мен тайёрладим-ку?!
— Мен хотин танлашга деяпман.
— Доктор, мен грипп бўлиб қолдим. Қандай маслаҳат берасиз?
— Мендан нарироқ туринг!
ГАИ ходимининг оғир оёқ рафиқаси турмуш ўртоғи билан хизмат машинасида кетаётиб, хотинининг кўзи ёрийдиган бўлиб қолибди. Туғилаётган фарзандлари эгизак экан. Хасан туғилиб, дадасига кўзи тушибди-ю, шундай деб қичқирибди:
— Ҳусан, чиқмай тур! Гаига тушиб қолдик!
Иккита ёш қиз кафега кириб официантга дейишибди:
— Бизга ичишга 2 та кафе олиб келинг.
Официант:
— Сизларга кофе олиб келишим мумкин, лекин кафени олиб кела олмайман.
— Йўқ! Бизларга кафе олиб келинг!
— Яхши қиз сизларга кафени бериб юборсам, кейин мен қаерда ишлайман? – деган экан официант.
Камбағалчилик қуриб кетсин, қачонгача томи йўқ машина-ю, тугмачасиз телефон ишлатаман?!
Қурилишга ер сўраб келган тадбиркор раҳбарнинг иш столида турган иккита ёзувга кўзи тушибди:
“Чекиш ман этилади” ва “Пора олмайман”.
Тадбиркор секин гап бошлабди:
— Менга ер керак. Тезроқ қурилиш бошламоқчи эдим. Бунга катта миқдорда пул ҳам йиғиб қўйганман... Аммо, аввал сизнинг рухсатингиз керак экан...?
Бу гапни эшитган раҳбар “Чекиш ман этилади” деган ёзувни секин столни тагига олиб қўйибди-да:
— Келинг, аввал чекиб олсак-а? – деган экан.
Бир қиз севган йигитига дебди:
— Агар мен оламдан ўтсам, нима қиласиз?
Йигит:
— Қизиқсан-а? Қачон кўргансан, жодугарни ўлганини?!
Боғчада иккита болакай ўйинчоқ машинани олиб тортишмоқда:
— Бу мени машинам. Уни мен ҳайдайман!
— Йўқ, мени машинам. Мен ҳайдайман!
Тарбиячи уларни тинчлантириб дебди:
— Бўлди уришманглар. Мана, Сардорни қаранглар, машинани талашмаяпти...
Сардор бўлса:
— Калити менда-ку, ўзим ҳайдайман-да барибир... – дермиш.
