Дарёни нариги қирғоғида яшайдиган бўрига қуён соҳилни бу тарафида ҳар куни туриб олиб:
— Ҳой бўри, ўт бу ёққа! - деб мақтанар экан.
Бир куни жаҳли чиқган бўри дарёни сузиб ўтиб қуённи орқасига беркиниб олибди.
— Ҳой бўри, ўт бу ёққа! - дейиши билан бўри:
— Мана ўтдим! Нима дейсан энди?! - деса, қуён:
— Юринг, чойга чақиргандим, - дермиш.