Ҳақиқат-адолат ҳақида латифалар
Пошшо бир куни катта зиёфат берди. Унда Афанди ҳам бўлиб, ёнидаги киши билан қуюқ суҳбатлашар эди. Пошшо уни хижолат қилиш учун ёнига келиб:
— Ким билади, қандай ёлғонларни валақлаяпсан,— деди.
— Нима қилай, шоҳим,— жавоб берди Афанди,— лоф аралашмаса бўлмас экан, дўстимга сизнинг одиллигингиз ҳақида гапириб беряпман.
— Ким билади, қандай ёлғонларни валақлаяпсан,— деди.
— Нима қилай, шоҳим,— жавоб берди Афанди,— лоф аралашмаса бўлмас экан, дўстимга сизнинг одиллигингиз ҳақида гапириб беряпман.
— Оғайни, сен чет элларга тез-тез бориб турасан. Айтчи, Парижга бориб-келиш қанчага тушади?
— Агар хотининг билан борсанг, тахминан бир ярим минг евро кетади. Агар ёлғиз борсанг, беш-олти минг евродан кам пул олма!
— Агар хотининг билан борсанг, тахминан бир ярим минг евро кетади. Агар ёлғиз борсанг, беш-олти минг евродан кам пул олма!
Бир йигит йўлда кетаётиб, бир кўзи кўр чолга туртилибди.
— Чол: Ҳей, қўнғироқчани чалиб юрсанг бўлмайдими?
— Йигит: Қанақа қўнғироқча?
— Чол: Билмайсанми кўр билан кўр тўқнашиб кетмаслиги учун қўнғироқча олиб юришади!
— Йигит: Эҳ, отахон кўрмаяпсизми мен кўр эмасман!
— Чол: Ҳей, қўнғироқчани чалиб юрсанг бўлмайдими?
— Йигит: Қанақа қўнғироқча?
— Чол: Билмайсанми кўр билан кўр тўқнашиб кетмаслиги учун қўнғироқча олиб юришади!
— Йигит: Эҳ, отахон кўрмаяпсизми мен кўр эмасман!
Ҳўш, бизнинг санаторий сизга ёқдими?
— Ҳа. Сизларда шу қадар бемаза овқатлар тайёрлашар эканки, нақд етти килога оздим...
— Ҳа. Сизларда шу қадар бемаза овқатлар тайёрлашар эканки, нақд етти килога оздим...
Афандидан бир киши сўради:
— Афанди, киши кўрпада қандай ётса тинч ётади?
— Ҳар кимнинг таъби.
— Мен, қайси томонга ағдарилмай, ҳеч тинчимайман.
— Бўлмаса, гўрга киргунча сабр қил,— деди Афанди.
— Афанди, киши кўрпада қандай ётса тинч ётади?
— Ҳар кимнинг таъби.
— Мен, қайси томонга ағдарилмай, ҳеч тинчимайман.
— Бўлмаса, гўрга киргунча сабр қил,— деди Афанди.
— Профессор, айтинг-чи, хотинингизни уришингиз ростми?
— Ёлғон. Мен профессор эмасман!
— Ёлғон. Мен профессор эмасман!
Зиёфатга кетаётган хотин эрига қараб:
— Адаси, мен кечроқ қайтаман. Болаларни овқатлантириб қўйдим, - дебди.
Эри:
— Маст ҳолатда қайтмагин тағин, - деса, хотини ҳайрон бўлиб:
— Унда индинггача болаларга қараб ўтира оласизми? – дермиш.
— Адаси, мен кечроқ қайтаман. Болаларни овқатлантириб қўйдим, - дебди.
Эри:
— Маст ҳолатда қайтмагин тағин, - деса, хотини ҳайрон бўлиб:
— Унда индинггача болаларга қараб ўтира оласизми? – дермиш.
Француз русдан сўради:
— Сизлар сули ейсизлар-а?
— Ҳа.
— Бизда сулини итга беришади.
— Ҳм... Сизлар бақа ейсизлар-а?
— Ҳа.
— Бизда бақани ит ҳам емайди.
— Сизлар сули ейсизлар-а?
— Ҳа.
— Бизда сулини итга беришади.
— Ҳм... Сизлар бақа ейсизлар-а?
— Ҳа.
— Бизда бақани ит ҳам емайди.
Қўлга тушган мактаб қоровулини тергов қилишяпти:
— Ҳўш, айтинг-чи? Мактабдан нималарни ўғриладингиз? – сўрабди терговчи.
Қоровул юзини буриштириб:
— Хўжалик бўлими мудиридан бирор арзгулик нарса қолмаган-ку ўзи...?! – дебди.
— Ҳўш, айтинг-чи? Мактабдан нималарни ўғриладингиз? – сўрабди терговчи.
Қоровул юзини буриштириб:
— Хўжалик бўлими мудиридан бирор арзгулик нарса қолмаган-ку ўзи...?! – дебди.
— Йигит,— деди Афанди қўлида ишлайдиган ходимлардан бирига,— устингдан шикоят тушди, сени кўп хотинликда айблашибди.
— Туҳмат, ким ёзибди? — кўзини олайтирди ходим.
— Хотининг.
— Қайси бири? — деб юборганини билмай қолди ходим.
— Туҳмат, ким ёзибди? — кўзини олайтирди ходим.
— Хотининг.
— Қайси бири? — деб юборганини билмай қолди ходим.
