Ишхона ҳақида латифалар
— Бўлди, энди сени махсус қисмга хизматга ўтказамиз. Синовдан яхши ўтдинг, - дейишса, аскар уларга:
— Йўқ, менга шу ер ҳам бўлаверади. Мен ўзи ўрганиб қолганман, - дермиш.
— Шу дангаса ўғлимни ишга олсанг дегандим...
— Муаммо эмас! Эртага келаверсин. 1-2 соат офисда, компьютер ўйин ўйнаб кетади. Маоши 5 миллион бўлади.
— Дўстим, мен уни ростан ҳам ишлашини хоҳлайман.
— Майли, ярим кунга келақолсин. Интернетда янгиликларни ўқиб, қаҳва ичиб кетади. Ойига - 2 миллион, бўладими?
— Ҳа, йўқ... У камида 10 соатлаб ишлаши керак. Маошини 700 мингдан оширмайсан...
— Э, бунақаси кетмайди! Ўғлингга айт, ёнимга институт дипломи билан келсин!
— Бу нимаси? Эшикни ёпинглар!
Орқа ўриндиқлардан бирида кетаётган аёл норози оҳангда:
— Ичкари жуда иссиқ. Бироз эшикларни очиб кетаверайлик! – деса, ҳайдовчини жаҳли чиқиб:
— Эсингиз жойидами? Йўлда кимдир тушиб қолса-чи?! – дебди.
Йўловчи аёл ҳайдовчига жавоб берибди:
— Ҳавотир олманг! Ўзим йўл кира ҳаққини тўлаб юбораман...!
— Тинчликми, нима бўлди?
— Пластик карточкамдаги ойлик маошимни нақд пул қилиш учун банкоматга боргандим.
— Хўш?
— Ўзи 1 миллион маош оламан. Банкомат эса яна минг сўм сўраяпти.
Раҳбарингиз кўзи билан қаралса: “Бунча-ям кўп маош тўлаяпман...”
Хотинингиз кўзи билан қаралганда: “Шу-ям пулми? Бунча кам...!”
Ўзингизни кўзингиз билан қараганда: “Мен давлатга текинга ишлаб беряпман!”
Агар улар касал бўлиб қолсалар, ишхоналарда фақат раҳбарлар ва текширувчилар қолишади.
“Чекиш ман этилади” ва “Пора олмайман”.
Тадбиркор секин гап бошлабди:
— Менга ер керак. Тезроқ қурилиш бошламоқчи эдим. Бунга катта миқдорда пул ҳам йиғиб қўйганман... Аммо, аввал сизнинг рухсатингиз керак экан...?
Бу гапни эшитган раҳбар “Чекиш ман этилади” деган ёзувни секин столни тагига олиб қўйибди-да:
— Келинг, аввал чекиб олсак-а? – деган экан.
— Бугун эрталаб шунчалик аччиқ қаҳва дамлаб берибсанки, ишда умуман ухлолмадим.