Овқатланиш ҳақида латифалар

— Ситро ичдим ва ютдим.
— Спарк ютдингми???
— Йўқ, Ситро шунақа-ям аччиқ, бемаза экан-ки, зўрга ютдим.
Ресторанда овқатланиб ўтирган мижоз ёнига официант югуриб келиб дебди:
— Илтимос, балиқни тезроқ еб тугатсангиз!
Мижоз:
— Нимага? – дебди ҳайрон бўлиб.
Официант:
— Ресторанимизга СЭСдан текширув келди, - дермиш.
"Фақат нон билан одамнинг қорни тўймаса керак" - деб ўйлаган ошпаз шашликга озгина гўшт қўшиб юборибди.

Пиццерияда официант:
— Пиццангизни олтига бўлайликми ёки саккизгами?
Хўранда:
— Э, йўғ-а! Саккизтани ея олмайман, тўйиб қоламан. Олтига бўлинг!

Бир мижоз ресторанга кириб официантга:
— Жанжал бўлмасидан менюни олиб кел! – дебди.
Официант ҳайрон бўлиб менюни келтирибди.
Кейин мижоз ҳар гапида “жанжал бўлмасидан уни олиб кел! Жанжал бўлмасидан буни олиб кел!” деяверибди.
Охири официант ундан сўрабди:
— Нега ҳар гапингизда жанжал бўлмасидан…! Деяверасиз. Қачон, нега жанжал бўлади? – деса, мижоз:
— Жанжалми? Энди бўлади. Чунки мени тўлагани пулим йўқ! – дебди.
Инсонлар нега бу ишларни қилишади? Ўзлари ҳам тушунмасалар керак?!
— Музлаткични очиб, ҳеч нарса олмай ёпиб қўйишади;
— Дўконга шакар оламан деб бориб, бир халта нарса сотиб олишади-ю, шакар олиш эсдан чиқади;
— Яқинлашиб келаётган лифт тугмасини яна-ям қаттиқроқ босишади;
— Дўконларда пакетлар пуллик бўлганини билишса ҳам, “Нега 300 сўм ортиқча ҳисобладингиз?” деб сўрашади;
— Батарейкаси тугаётган телевизор пультини яна-ям қаттиқроқ босишади.
Бир аёл дугонасига ҳасрат қилибди.
— Вой, дугонажон! Мен яқинда суваракка айланиб қолсам керак...
— Нега?
— Эримга “Озаман” деб сўз бергандим. Энди фақат кечалари қоронғу ошхонага чиқиб, беркиниб овқатланяпман. Кимдир чироқни ёқса, ўзимни қаёққа қўйишни билмай шошиб ҳар томонга югуриб қоламан.
Бир талаба йигитга ҳар куни автобусда қари кампир ерёнғоқ берар экан.
Охири йигит сўрабди:
— Нега ҳар куни мени ерёнғоқ билан сийлайсиз? Атайлаб мени деб сотиб оласизми?
Кампир жавоб берибди:
— Йўқ. Мен ҳар куни Сникерс ейман. Шоколадни ичидан чиқган ёнғоқларни тишим йўқлиги учун оғзимда у ёққа, бу ёққа оламан-да, чайнаб ютолмайман. Кейин шуларни сенга илинаман-да болажоним.
Иккита севишган талабалар ошхона ёнидан ўтиб бораётишса, кабоб ҳиди димоғига урилибди. Шунда қиз чуқур нафас олиб:
— Вой, маззалигини... – деса, йигити:
— Сенга ёқдими? – дебди.
Қиз:
— Ҳа, жуда-ям, - деса, йигит:
— Юр, унда яна бир мартта олдидан ўтамиз, - дермиш.
Бир ўғри нон дўконига ўғриликка тушганда, қўлга олинибди.
Қамоқда росса хурсанд бўлиб ўтирса, ёнидагилар сўрабди:
— Нега бунча хурсандсан?
Ўғри жавоб берибди:
— Энди менга ўзлари нон бериб боқишади.