Қариялар ҳақида латифалар
Бувиси:
— Беркин! Ўқитувчинг келяпти! Бугун дарсга бормадинг-ку! - деса, набираси:
— Сиз беркининг! Сизни ўлиб қолдилар деганман, - дебди.
— Мен келаси ҳафта яна уйланмоқчиман.
Врач:
— Сизни огоҳлантириб ўтмоқчиман. Ортиқча жисмоний зўриқиш ва ҳаяжонланиш ҳаёт учун хавфли!
Отахон:
— Майли, ўлиб қолса, яна бошқасига уйланаман!
— Айтинчи, қайнонангиз борми?
— Йўқ! Қайнонам йўқ!
Бироздан сўнг сартарош яна:
— Қайнонангиз борми?
— Йўқ дедим-ку сизга!
Сал ўтгач:
— Қайнонангиз борми?
— Нега ҳадеб қайнонам ҳақида сўрайверасиз?
— Шундай қилсам сочларингиз тикка бўлиб, кесиш осон бўляпти.
— Кўп ширинлик еяверма! Бу соғлиғинг учун жуда зарарли!
Болакай:
— Мени 90 ёшга кирган бувам бор... – дебди.
Ҳалиги киши:
— Буванг ширинликларни камроқ егандур-да?! – деса, болакай:
— Бувам бировларни ишига камроқ аралашган.
— Бувинг кўп телевизор кўрадиларми?
— Йўқ...
— Унда қаердан билдилар?
— Тиззалари оғришидан!
— Буви, кўзингизни юмиб туринг!
Бувиси:
— Нега?
Болакай:
— Ойим айтдилар. Сиз кўз юмсангиз, онам тинч яшар эканлар.
— Тила тилагингни!
Чол дебди:
— Заводдан машинам тезроқ чиқақолса, навбатим келақолса дегандим...
Балиқ чолга қараб туриб:
— Отахон, бунчалик узоқ умр беролмиман сизга! - деган экан.
— Қанақасига?
— Дўконга ҳар доим пиёда бориб келган. Ҳозиргиларга ўхшаб машинада эмас!
— Дўкондан нима олган?
— Ароқ ва сигарет...
— Алло, Шуҳрат қаердасан?!
Набираси шивирлаб:
— Симпозиумдаман бувижон. Ҳозир гаплаша олмайман.
Онахон:
— Мен ҳеч нарсани билмайман! Тузланган бодрингдан 1 банка олиб кетибсан. Бугуноқ банкамни қайтариб олиб келасан!
"Бекорга менга шунча гапни гапиряпсан. Қулоғим оғир болам, эшитмайман!"