Қариялар ҳақида латифалар
Икки ўртоқ тунда балиқ овига борибди. Ўзлари билан движок олишган экан, уни эшакни устига боғлаб қўйишибди. Кўлга етиб келишганда, движокни эшакни устига турган жойида ишлатмоқчи бўлиб ёқишган экан, эшак движок овозидан қўрқиб қочиб кетибди.
Икки ўртоқ эшагини қидириб кетаётишса, олдиларидан балиқ овлаб ўтирган отахон чиқибди.
— Ота, шу ердан бирор эшак ўтмадими? – дейишса, отахон:
— Йўқ, эшак ўтмади. Лекин чироқлари йўқ битта мотоцикл росса катта тезликда ўтди, - дермиш.
Икки ўртоқ эшагини қидириб кетаётишса, олдиларидан балиқ овлаб ўтирган отахон чиқибди.
— Ота, шу ердан бирор эшак ўтмадими? – дейишса, отахон:
— Йўқ, эшак ўтмади. Лекин чироқлари йўқ битта мотоцикл росса катта тезликда ўтди, - дермиш.
Автобусда кетаётган бир йигит телефонига қараб: – "Окей ГУГЛ", мен қаердаман? – деса,
Бир қари кампир йигитга ўгирилиб:
— Илоё қуриб кетсин шу гиёҳвандлик!!! Қаерда бўлардинг, автобусдасан! Шўрлик Гулини эса бекатда қолдиргансан...! – дермиш.
Бир қари кампир йигитга ўгирилиб:
— Илоё қуриб кетсин шу гиёҳвандлик!!! Қаерда бўлардинг, автобусдасан! Шўрлик Гулини эса бекатда қолдиргансан...! – дермиш.
Иккита ҳомиладор аёл бекатда суҳбатлашиб ўтиришган экан:
— Сиз нима кутяпсиз?
— Қиз. Сиз-чи?
— Ўғил.
Ёш болакай суҳбатни эшитиб туриб, сал нарироқда ўтирган чолни ёнига бориб дебди:
— Амаки сиз нима кутяпсиз?
Қария:
— Автобус, - деган экан.
— Сиз нима кутяпсиз?
— Қиз. Сиз-чи?
— Ўғил.
Ёш болакай суҳбатни эшитиб туриб, сал нарироқда ўтирган чолни ёнига бориб дебди:
— Амаки сиз нима кутяпсиз?
Қария:
— Автобус, - деган экан.
Бувиси набирасидан сўрабди:
— Намунча кўп сув ичяпсан?
— Олма егандим.
— Хўш, нима бўпти?
— Уни ювмасдан егандим...
— Намунча кўп сув ичяпсан?
— Олма егандим.
— Хўш, нима бўпти?
— Уни ювмасдан егандим...
Чойхонада йигитлар зиёфат қилиб ўтиришса, бир отахон нариги супада йигитларга ҳавас билан қараб ўтирган экан.
— Отахон, биз ҳам сизга ўхшаб юрайлик, бир дуо қилинг, - дебди йигитлар.
Отахон:
— Омин, мени ёшимга киринглар, аммо мен қилган ишни қилманглар! – дебди.
Йигитлар:
— Нега унақа деяпсиз? – деса, отахон:
— Чунки ҳаётимда 25 йил қамоқ ҳам бор-да, - деган экан.
— Отахон, биз ҳам сизга ўхшаб юрайлик, бир дуо қилинг, - дебди йигитлар.
Отахон:
— Омин, мени ёшимга киринглар, аммо мен қилган ишни қилманглар! – дебди.
Йигитлар:
— Нега унақа деяпсиз? – деса, отахон:
— Чунки ҳаётимда 25 йил қамоқ ҳам бор-да, - деган экан.
Икки кампир поездда кетаётиб гаплашиб қолишибди:
— Сиз қаерга кетяпсиз, ўргилай?
— Наманганга. Сиз-чи?
— Андижонга.
— Замонимдан ўргилай! Битта поездда иккита жойга борса-ям бўлади-я...
— Сиз қаерга кетяпсиз, ўргилай?
— Наманганга. Сиз-чи?
— Андижонга.
— Замонимдан ўргилай! Битта поездда иккита жойга борса-ям бўлади-я...
Қари онахон оёқ оғриғидан врачга шикоят қилиб келибди. Врач:
— Ёшингиз саксондан ошган бўлса, оғрийди-да оёғингиз...! - деса, онахон жаҳли чиқиб:
— Чап оёғим ҳам саксондан ошган-ку, нега униси оғримайди, ҳадеб ўнг оёғим оғрийверади?! - дермиш.
— Ёшингиз саксондан ошган бўлса, оғрийди-да оёғингиз...! - деса, онахон жаҳли чиқиб:
— Чап оёғим ҳам саксондан ошган-ку, нега униси оғримайди, ҳадеб ўнг оёғим оғрийверади?! - дермиш.
90 га кирган отахон, врачни олдига бориб:
— Мен фарзандлик бўлдим, - деса
Врач:
— Йўғе, бўлиши мумкин эмас
Отахон:
— Нега бўлиши мумкин эмас? — Мен анча тетикман...
Врач:
— Майли, мен унда сизга бир воқеани айтиб бераман. Бир куни овчи овга чиқибди, овчи милтиқни оламан деб адашиб ўзи билан соябонни олиб олибди. Ўрмонда кетаётганида йўлидан бир катта айиқ чиқиб қолибди. Овчи шошилиб қўлидаги милтиқни бир босган экан, соябон очилиб кетибди ва айиқ ўлибди!, — деса
Отахон:
— Йўғе, уни бошқа биров отиб қўйган бўлса керак!, — деса
Врач:
— Ҳа, мен ҳам шуни тушунтирмоқчи бўляпманда сизга, - дермиш.
— Мен фарзандлик бўлдим, - деса
Врач:
— Йўғе, бўлиши мумкин эмас
Отахон:
— Нега бўлиши мумкин эмас? — Мен анча тетикман...
Врач:
— Майли, мен унда сизга бир воқеани айтиб бераман. Бир куни овчи овга чиқибди, овчи милтиқни оламан деб адашиб ўзи билан соябонни олиб олибди. Ўрмонда кетаётганида йўлидан бир катта айиқ чиқиб қолибди. Овчи шошилиб қўлидаги милтиқни бир босган экан, соябон очилиб кетибди ва айиқ ўлибди!, — деса
Отахон:
— Йўғе, уни бошқа биров отиб қўйган бўлса керак!, — деса
Врач:
— Ҳа, мен ҳам шуни тушунтирмоқчи бўляпманда сизга, - дермиш.
Нафақага чиқган иккита чол истироҳат боғидаги ўриндиқда ўтиришса, ёнларидан чиройли қиз ўтиб кетибди. Бири иккинчисига қараб:
— Қара анави қизни. Ҳозир йигирма ёшли йигит бўлсам танишардим, - деса, иккинчиси:
— Эсингни еганмисан, яна йигирма йил ишламоқчимисан? - дермиш.
— Қара анави қизни. Ҳозир йигирма ёшли йигит бўлсам танишардим, - деса, иккинчиси:
— Эсингни еганмисан, яна йигирма йил ишламоқчимисан? - дермиш.
— Болангизни нимага бувиси билан қолдирмайсизлар?
— Чунки у қабристонда бир ўзи қолишидан қўрқади-да.
— Чунки у қабристонда бир ўзи қолишидан қўрқади-да.
