Талабалар ҳақида латифалар

Бир талаба ошхонага кириб қаҳва билан булочка олибди-да, қўлини ювиш учун кетибди. Қайтиб келса, қаҳваси йўқ эмиш.
— Ким мени қаҳвамни ичди?, - дебди.
Ҳамма жим-жит.
— Ким мени қаҳвамни ичди?, - деб яна бир мартта сўрабди.
Яна жавоб бўлмабди.
Учинчи мартта ҳам жаҳл билан, — Ким мени қаҳвамни ичди?, - сўрабди.
Бир барзанги йигит ўрнидан туриб:
— Мен ичдим, - деса,
— Булочкани нега емадингиз?, - дермиш талаба.
Профессор тиббиёт талабаларига мурдани кўрсатиб сўрамоқда:
— Ҳўш Наимулло, бу мурда нима сабабдан вафот этган?
— Домла, инфарктдан ўлган.
— Адашдинг! Равшанбек сен айт-чи?
— Домла, у ароқни кўп ичганидан жигари шишиб ўлган
— Қойил Равшанбек. Қаердан билдинг буни?
— Наҳотки қўшнимиз Хайрулло амакини танимасам...!?
— Агар декан айтган гапини қайтиб олмаса, — бир талаба иккинчисига арз қиляпти, — мен университетдан кетаман.
— Қизиқ, у сенга нима деди?
— “Йўқол университетдан!”
Бир талаба эрталаб машинасида шошиб ўқишга кетаётиб, қизил чироқда ўтиб кетибди. Йўл четида беркинолмасдан турган ГАИ дарров тўхтатибди.
Ҳужжатларни текшира туриб дебди:
— Бекорчи эканмиз-да?!
— Ҳа бекорчимиз! - дебди талаба.
— Давлатни пулларини еб ётибмиз денг...?!
— Ҳа, шундай! – дебди яна.
— Талаба эканмиз-да...?!
— Бу ерда талаба фақат менман...!
Институт ҳовлисида бир талаба имтиҳонга кеч қолаётган дўстини кутиб турибди. Бир пайт унга қўнғироқ қилиб дебди:
— Алло, ўртоқ қаердасан?
— Мана-мана, институт дарвозасидан кириб келяпман...
— Уйингдан флешкани олиш ёдингдан чиқмадими ишқилиб?!
— Вой дўстим, яхши-ям эслатдинг. Ҳозир оволаман.
Бир талаба институт ҳовлисида кетаётса, рўпарасидан соқоли ўсган профессор келаётган экан.
— Кечирасиз устоз, сиз ухлаганингизда соқолингизни кўрпанинг тагига кўясизми ёки устида турадими? - дебди талаба профессорни тўхтатиб.
— Билмайман. Аҳамият бермаган эканман, - деб жавоб берибди профессор.
Орадан бир ҳафта ўтгач, талаба институт ҳовлисида профессорни учратиб қолса, профессор жаҳл билан унга дебди:
— Ярамас, бир ҳафтадан бери ухлай олмаяпман! Соқолимни қаерга қўйсам ҳам ноқулай бўляпти!!!
Талаба адабиётдан имтиҳон топширяпти. Ёзувчини туғилган йили эсида-ку, вафот этган йили эсида йўқ экан. Ўқитувчи:
— Ёзувчини вафот этган йилини айтинг!
Талаба:
— Уни ўлди дейишга тилим бормайди. У мен учун доим тирик!
Икки курсдош гаплашяпти:
— Кўйлагимни икки кун кетма-кет ювдим. Бугун ёқаси яна кир бўлибди, - деса, дўсти:
— Ёқангни ювгандан кўра бўйнингни ювсанг, ёқанг кир бўлавермайди, - дермиш.
Орзиқиб кутаман ҳар ойда сени,
Олисдан кўринсанг кўзларимда нам.
Бермайман биласан ҳеч кимга сени,
Менинг қадрдоним СТИПEНДИЯМ!!!
Имтиҳонда домла талабага савол беряпти:
— Беш карра беш?
Талаба қўлидаги шпаргалкага қараб:
— Йигирма беш!
Домла ҳам қўли остидаги шпаргалкага қараб:
— Тўғри! Олти карра олти?
Талаба яна шпаргалкага қараб:
— Ўттиз олти!
Домла ҳам шпаргалкага қараб:
— Тўғри! Етти карра етти?
Талаба энди шпаргалкага қарамоқчи бўлганди домла унинг қўлини ушлаб қолди. Талаба ўйланиб:
— Қирқ етти, - деди.
Домла энди шпаргалкасига қарамоқчи эди талаба хам унинг қўлидан ушлаб қолса, домла кўп ўйламай:
— Тўғри, - дермиш.