Учрашув ҳақида латифалар
Қиз:
— Жон ака, мeни шу қабристондан ўтқазиб қўйинг, - дeбди.
Йигит: "Ҳўб бўлади", дeб қизни зeриктирмай латифалар айтиб, кулдириб ўтқазиб қўйибди.
Қиз хурсанд бўлиб "сиз ажойиб инсон экансиз", дeса.
Йигит:
— Эҳ, сиз мани тириклигимда кўрганингизда эди, - дeрмиш
Йигит:
— Сув! Сув олиб келинглар! Тез ёрдам чақиринглар, - деса
Қиз аста кўзини очиб:
— Қанақа сув? Қанақа тез ёрдам? Сунъий нафас бериш керак, - дермиш.
— Ҳозир қўлингни ушласам, нима қиласан?
— Бобомни чақираман.
— Кутилмаганда юзингдан бўса олсам-чи?
— Бобомни чақираман.
— Нега энди «Бобомни чақираман», «Бобомни чақираман» деяверасан?
— Чунки бобомнинг иккала қулоғиям кар.
Эрим билан танишиб олдим. У меҳмонхонада, мен эса ошхонада ўтириб, одноклассникида гаплашяпмиз.
Эрим мени учрашувга таклиф қиляпти. Ўзим меҳмонхонага чиқсаммикин ёки уни ошхонага чақирсаммикин...?
— Жоним, хоҳлайсанми сенга ёшлигимда кесиб ташлашган жойни кўрсатаман?
Қиз қизариб ерга қараб:
— Қўйинг уяламан, тўйдан кейин кўрсатарсиз.
— Бунга тўйни нима алоқаси бор, ҳозир кўравер. Кўряпсанми хўв, анави дарахтлар орасида кўринаётган бинони, ўша бино клиника. Ёшлигимда ўша жойда кўричагимни кесиб ташлашган...
Хотинини жаҳли чиқиб:
— Ким у? Нимага сизни ўпади?, - деса
— Ўчир овозингни! Ҳали унга ҳам тушунтиришим керак сени кимлигингни
Отаси яқин келиб:
— Ярим тунда нима қиляпсан? - деса, қизи:
— Ҳеч нима. Оймомони томоша қиляпман, - дебди.
Отаси:
— Ўша оймомога айт, дарвоза ёнига келсин. Велосипеди қолиб кетибди. Олиб кетади, - деган экан.
— Вой қара! Юлдуз учди! Ният қил!
Қиз:
— Сизга турмушга чиқсам дейман...!
Йигит:
— Ие!!! Қайтиб орқасига кетди-ку?!
— Оппоққиз, бу ердан нечанчи номерли трамвайлар ўтади?
— Биринчи ва тўртинчи трамвайлар. Йигит яқинроқ келиб:
— Яна қайси номерлар ўтади, жонидан, - деган эди
Қиз:
— Бошқа номерлар ҳам ўтади-ю, аммо сизнинг номерингиз ўтмайди, - деб жавоб берди қиз.