Hayoli parishon odam qo‘liga ko‘zgu oldida, tikilib turib, sherigiga dedi:
— Qara, negadir manavi bashara tanish ko‘rinyapti.
— Qani ber-chi!
Ikkinchisi ham ko‘zguga tikilib turibdi-da:
— E ahmoq, axir, bu menman-ku! – degan ekan.