Afandi haqida latifalar

Bir kuni Afandi bilan xotini hayvonot bog‘iga borishibdi. Xotini hayvonlarga qarab yig‘laganini ko‘rib, uning yoniga borib mehribonlik bilan so‘rabdi:
— Xotin nega yig‘layapsan?
— Dadasi qarang, shuncha shuba bekorga yotibdi-ya.
Afandi yarim kechada o‘zi yolg‘iz aylanib yurgan edi, mirshab ushlab oldi:
— Bemahalda nima qilib yuribsan?—so‘radi mirshab.
— Uyqum qochdi,— javob berdi Afandi,— shuni qidirib yuribman.
Bir kuni ikki rus va o‘zimizning afandi Yaltada uchrashib qolishibdi. Afandi ruslardan qaysi shahardan ekanligini so‘rabdi.
Ruslardan biri:
— Andrey Moskvich! – debdi.
Ikinchisi:
— Vladimir Zaporojets, - debdi.
Shunda ziyrak afandi:
— Nasriddin Neksiya, - degan ekan.
Bir kuni podshoh farmon chiqaribdi.
— Kimdan kim meni filimni qichqirtira olsa unga yarim molimni beraman, — debdi.
Odamlar kelib ketibdi, ammo hech kim qichqirtira olmadi. Kunlardan bir kun Afandi filni yoniga borib uni hamma yonini aylanib uyoq buyoqini qarab chiqibdi qarasa fil erkak ekan.
Afandi uni nozik yeridan qisgan ekan, fil darhol qichqirib yuboribdi va podshohning yarim molini olibdi.
Keyin podshoh g‘azablanib yana farmon beribdi:
— Kimdan-kim meni filimni so‘zga kirita olsa, unga qizimni beraman, - debdi.
Yana hechkim uddalay olmabdi. Yana Afandi qolibdi, keyin u filni oldiga borib uning qulog‘iga:
— Yana qisaymi? - debdi.
Fil darhol tilga kirib:
— Yo‘q-yo‘q, - debdi.
Afandi bir kuni oyna topib olibdi. Unda o‘zini ko‘rib:
— Iya, bu siznikimi mavlono, kechirasiz, - debdi.
Bir kuni podsho Afandidan so‘rab qoldi:
— Shu odamlarga hayronman-da. Doim bir-birlari bilan janjallashganlari-janjallashgan. Janjal nimadan chiqarkin-a, Afandim?
— Odamlar bir-birlariga behosdan «ahmoq bo‘lma!» deb yuboradilar. Janjal shundan chiqadi.
— Bo‘lmagan gap! Shu arzimagan gapdan ham janjal chiqadimi?!
— Chiqadi.
— Chiqmaydi!
— Ahmoq bo‘lmang! — dedi Afandi jo‘rttaga.
— Jallod!— deb qichqirdi podsho azbaroyi jahli chiqib ketganidan.
— Ana, aytmadimmi, taqsir, bitta «ahmoq bo‘lma»ga janjal tugul, o‘lim chiqdiku! Boring bo‘lmasa, ahmoq bo‘la qoling!
Choyxonada oshxo‘rlik qilib o‘tirgan Afandiga bir tanishi debdi:
— Uyingizga o‘t ketdi, tez boring!!!
— E, yo‘q! Biz xotinim bilan ishlarni bo‘lishib olganmiz. Men pul topib boraman. Xotinim uydagi ishlarga qaraydi. Bor o‘ziga ayt!
Qahraton qishda afandining uyiga mehmon kelibdi. Afandi issiq sandalda dutor chalib o‘tirgan ekan. Duoi fotihadan so‘ng mehmon so‘radi:
— Yangamiz ko‘rinmaydilar?
— Tashqarida o‘tin yoryapti.
— Siz issiq uyda dutor chalib o‘tirsangiz, ayolingiz sovuqda o‘tin yorsa, shuyam insofdanmi?, - debdi mehmon.
— Yangangiz dutor chalishni bilmasa, nima qilay?
Bir kuni afandi baliq oviga boribdi.
Havo aynib, sovib ketibdi. Shunda afandi baliq to‘riga o‘ranvolib, — baribir sovuq-da..., - dermish.
Bir kuni afandi yangi telefon sotib olibdi.
Lekin telefoni yarim yil jiringlamabdi, hech kim telefon qilmabdi.
Bir kuni tongda uxlab yotsa, telefoni jiringlab qolibdi. Shunda afandi xursandchilikdan raqsga tushib ketibdi. Yarim soat jiringlabdi. Oxiri afandi, — Mayli javob beray-chi, kim ekan?, - deb qarasa, budilnik ekan...