Qariyalar haqida latifalar
Buvisi:
— Berkin! O‘qituvching kelyapti! Bugun darsga bormading-ku! - desa, nabirasi:
— Siz berkining! Sizni o‘lib qoldilar deganman, - debdi.
— Men kelasi hafta yana uylanmoqchiman.
Vrach:
— Sizni ogohlantirib o‘tmoqchiman. Ortiqcha jismoniy zo‘riqish va hayajonlanish hayot uchun xavfli!
Otaxon:
— Mayli, o‘lib qolsa, yana boshqasiga uylanaman!
— Aytinchi, qaynonangiz bormi?
— Yo‘q! Qaynonam yo‘q!
Birozdan so‘ng sartarosh yana:
— Qaynonangiz bormi?
— Yo‘q dedim-ku sizga!
Sal o‘tgach:
— Qaynonangiz bormi?
— Nega hadeb qaynonam haqida so‘rayverasiz?
— Shunday qilsam sochlaringiz tikka bo‘lib, kesish oson bo‘lyapti.
— Ko‘p shirinlik yeyaverma! Bu sog‘lig‘ing uchun juda zararli!
Bolakay:
— Meni 90 yoshga kirgan buvam bor... – debdi.
Haligi kishi:
— Buvang shirinliklarni kamroq yegandur-da?! – desa, bolakay:
— Buvam birovlarni ishiga kamroq aralashgan.
— Buving ko‘p televizor ko‘radilarmi?
— Yo‘q...
— Unda qayerdan bildilar?
— Tizzalari og‘rishidan!
— Buvi, ko‘zingizni yumib turing!
Buvisi:
— Nega?
Bolakay:
— Oyim aytdilar. Siz ko‘z yumsangiz, onam tinch yashar ekanlar.
— Tila tilagingni!
Chol debdi:
— Zavoddan mashinam tezroq chiqaqolsa, navbatim kelaqolsa degandim...
Baliq cholga qarab turib:
— Otaxon, bunchalik uzoq umr berolmiman sizga! - degan ekan.
— Qanaqasiga?
— Do‘konga har doim piyoda borib kelgan. Hozirgilarga o‘xshab mashinada emas!
— Do‘kondan nima olgan?
— Aroq va sigaret...
— Allo, Shuhrat qayerdasan?!
Nabirasi shivirlab:
— Simpoziumdaman buvijon. Hozir gaplasha olmayman.
Onaxon:
— Men hech narsani bilmayman! Tuzlangan bodringdan 1 banka olib ketibsan. Bugunoq bankamni qaytarib olib kelasan!
"Bekorga menga shuncha gapni gapiryapsan. Qulog‘im og‘ir bolam, eshitmayman!"