Doda latifalar

Operatsiyadan chiqqan otaxonning oldiga ko‘rgani do‘stlari kirishibdi. Uch daqiqadan so‘ng bemor otaxon jon xolatda qimirlab, qog‘ozga bir nimani yozib jon beribdi.
Do‘stlari:
— O‘limidan oldin ko‘rganimiz yaxshi bo‘ldi. Nima yozdi ekan deb yozuvni o‘qishsa:
— Kislorod shlangidan oyoklaringni ol padarlanat deb yozilgan ekan.

Bir kuni donolarni donosi shogirdlariga:
— Mavlonolar, ichimizda eng donosi kim erur - deb.
Shunda shogirdlari:
— Donolarning donosi, o‘zingizda ustoz! - deyishibdi.
Shunda ustoz:
— Bale, bale, haq gapni aytingiz. Bu qadar bilimdon shogird bo‘lasiz deb hech o‘ylamagon erdim, - dermish.

Qizim, nega idish tovoqlaring sinib yotibdi?
— Kuyovingiz bilan urishib qoldik.
— Divanning oyoqlari nega sinib yotibdi?
— Kechqurun kuyovingiz bilan yarashib oldik...

Bir kishi taksiga o‘tiribdi. Keyin yo‘lda ketayotib, shoferdan so‘rabdi. Aka, mening ham rulim bor, shuni haydab ketsam maylimi, - debdi.
Shofer esa:
— Menga nima, haydasang, haydaver - debdi.
Shu ikki-ovlon haydab ketayotishsa, yonligisidan bir Mersedes o‘tib qolibdi.
Mersedesning haydovchisi bu jinnilarga hayron bo‘lib qarab tursa, haligi yo‘lovchi rulni birdan o‘ngga burib yuboribdi. Tentirab qolgan Mersedes haydovchisi ham rulini o‘nga burib borib, bitta stolbani so‘qibdi.
Haligi yo‘lovchi, ho‘rsinib:
— Menda ham kecha huddi shunday bo‘lgandi, - dermish.

— Kecha yaqin do‘stim bilan uzoq maslahatlashib ichishni tashladik
— O‘-o‘ zo‘rku. Bugun yuvarkanmizda.

Bir yigit avtobusga chiqibdi. Qarasa, yonida ketvorgan bir qiz turganmish. Yigit qizga mahliyo bo‘lib qolibdi.
Bir payt qiz:
— Salom! — debdi. Yigit ham shosha-pisha alik olibdi.
Qiz:
— Ishlar yaxshimi?
Yigit:
— Rahmat, o‘zingiz tinchmisiz?
Qiz:
— Men ham yaxshi. Nima qilyapsiz?
Yigit:
— Uyga ketyapman.
Qiz:
— Kechqurun bo‘shmisiz? Agar bo‘sh bo‘lsangiz kinoga borardik!
Yigit:
— Ha, bo‘shman!
Qiz:
— Unda kechki 18:00da qo‘ng‘iroq qiling!
Yigit:
— Ho‘p bo‘ladi! Raqamingizni ayting! — desa, qiz indamasmish.
Yigit yana:
— Raqamingizni ayting! - deb qizni turtsa.
Qiz qulog‘idan naushnikni chiqarib:
— Tinchlikmi aka? Nega turtasiz? — dermish.

Poyezd kupesida er-xotin va yana ikki medik ketishyapti. Xotin rosa ko‘p gapirar ekan, har balo deb tinmay gapirib ketaveribdi. Xotin o‘z ehtiyoji bilan kupedan chiqqan ekan, mediklar erga:
— Voy og‘ayni bunaqa xotin bilan qanday yashab yuribsan? Bir umr buning diydiyosini eshitib o‘lib ketasanku. Yaxshisi hozir Moskvadagi bir xirurgni adresini beraman, xotiningni miyasini operatsiya qilib beradi, qarabsanki kamgap ajoyib xotinli bo‘lasan, narxi ham qimmat emas bori yo‘g‘i 1000$ga gaplashib beraman.
— Jinnimisilar qanaqa ming dollar, kavkazliklar bilan gaplashib qo‘yganman, atigi 200$ga otib tashlasharkan. O‘sha yoqqa olib ketayabman.

Meni xotinim ertakdagi hayotni orzu qiladi. Lekin ertakdagi hayotga bizda faqat pul to‘g‘ri keladi.
U ham bo‘lsa "Bir bor ekan, bir yo‘q ekan. U ham bo‘lsa pul ekan" degan jumla to‘g‘ri keladi.

Bolakay:
— Buvi, ko‘zingizni yumib turing!
Buvisi:
— Nega?
Bolakay:
— Oyim aytdilar. Siz ko‘z yumsangiz, onam tinch yashar ekanlar.

Mashina haydab ketayotgan do‘stidan og‘aynisi so‘rabdi:
— Do‘stim, nega yo‘lning o‘ng va chap taraflariga qarayapsan? Axir bu yo‘l bir tomonlama harakatlanadigan yo‘l-ku?!
— E-e, bu yerni Qashqadaryo deydi. Kerak bo‘lsa tepaga ham qarash kerak!