Podsho vaziri bilan birga ovdan qattiq tashna bo‘lib qaytdi. Yo‘lda Afandining uyiga duch keldi-da, uni chaqirib:
— Qatig‘ingiz bo‘lsa, muzday ayron qilib bersangiz, juda chanqab kelyapmiz,— dedi.
— Bir tomchi ham qatig‘imiz yo‘q,— dedi Afandi.
Podsho g‘ijinib yo‘lga tushdi. Oradan sal vaqt o‘tgach Afandi mog‘orlab ketgan eski xurmachani ko‘tarib tomga chiqib:
— Qaytinglar, qaytinglar!— deb baqirdi.
Podsho bilan vazir shoshib-pishib qaytishdi. Afandi boyagi xurmachani ko‘rsatib dedi:
— Afsuski, qatiq yo‘q edi. Agar bo‘lganida shu xurmachani olib chiqib berar edim.

To‘rt yahudiy va to‘rt o‘zbek Toshkentdan Moskvaga borish uchun poyezdga o‘tirishibdi. To‘rttala yahudiy har bittasi bittadan bilet olishibdi, o‘zbeklar bo‘lsa to‘rtalasi bitta bilet olibdi. Yahudiylar hayron bo‘lib, "bular nima qilar ekan, - deb kuzatib tursa.
Provodnik biletlarni tekshirishni boshlaganda, to‘rttala o‘zbek bitta tualetga kirib olibdi. Provodnik tualetda bitta odam bor, deb tualet eshigini taqillatib bilet so‘rabdi. Eshik qiya ochilib, bitta biletni ko‘rsatishibdi, provodnik o‘tib ketibdi.
Yahudiylar qoyil qolibdi va Moskvadan qaytishda, ular ham to‘rttasi bitta bilet olibdi, O‘zbeklar bo‘lsa birorta ham bilet olmabdi. Provodnik tekshirishni boshlabdi. Yaxudiylar yugurib tualetga kirib olibdi. Shu payt eshik taqillabdi. Yahudiylar biletni tashqariga uzatishibdi. O‘zbeklar biletni olib narigi tualetga yugurishibdi.