Bir ayol ijtimoiy ta’minot bo‘limiga 15 ta bolasini yetaklab, kirib kelibdi.
— Oho! – hayratlandi xizmatchi. — Bularning hammasi o‘zingiznikimi?
— Ha, hammasi o‘zimniki, - javob beradi ona.
— O‘tir, Eshmat, — desa, hamma bolalar o‘tiribdi.
— Xo‘sh, - debdi xizmatchi, — sizlarni ro‘yxatga olishim kerak. Menga bolalaringizni ismlarini aytsangiz.
— Hammasi oddiy, — javob beribdi ona. — O‘g‘il bolalarning ismi Eshmat, qizlarniki esa Anzirat.
Quloqlariga ishonmagan xizmatchi yana savol beribdi:
— Jiddiy aytyapsizmi? Ularning hammasi Eshmat bilan Anziratmi?
— Ha, bu hayotimni ancha yengillashtiradi. Ertalab ularni bitta qilib chaqiraman, hammasi uyg‘onishadi. Tushlik vaqtida ham “Eshmat!”, “Anzirat!” deyman, ular kelishadi. Qachon ularga tanbeh bersam, baqir-chaqirni to‘xtatadi. Menimcha, bu eng zo‘r g‘oya!
Ijtimoiy yordam xizmatchisi yana savol beradi:
— Agarda hammasini emas, faqatgina bitta bolani chaqirmoqchi bo‘lsangiz nima qilasiz?
— Undami, ularni faqat familiyasi bo‘yicha chaqiraman.