Бошқалар ҳақида латифалар
— Эй, ошна сув бер ҳозир ўлиб қоламан, - деса.
Савдогар:
— Менда сув йўқ, галстук олмайсанми?, - дермиш.
— Галстугингни бошимга ураманми? Сув бер, илтимос.
— Менда сув йўқ! Хоҳласанг, анави тепалик орқасида акамнинг ошхонаси бор, - деб ўша ерга жўнатибди.
Ҳалиги одам бир соат ўтгач, қайтиб келиб:
— Эй, ифлос галстугинг неча пул ўзи? Аканг галстукингсиз ошхонага киритмас экан-ку...
Орқасига секин ўгирилиб қараса азроил турган экан.
— Қўрқитвардинг! Мен милициямикин дебман, - дермиш ўғри.
Лекин кеч бўлган эди...
— Мени одамлар оғзиларига солиб, тишларига ишқалашади... – дебди тиш пастаси.
— Шукур қил, ношукур! – дермиш совун.
— Вой, аччиқлигини. Қандай дори эди ўзи?
— Суваракка қарши...!
— Оғайни, юр шаҳар айланиб келамиз, - дебди. Ёнида ётган арвоҳ ҳам, - Майли кетдик, - дебди-да, қабр тошини кўтариб олибди.
Бояги арвоҳ ҳайрон бўлиб:
— Буни нима қиласан?, - деса, шериги:
— Кўчада милиция паспортимни сўраса нимани кўрсатаман, - дермиш.
— Эҳ, худога шукур! Ўзимни осаман деб чўкиб кетишимга сал қолди-я!, - дермиш.
— Нимадан қочяпсизлар? – дебди арра.
— Ичкарида сварка маст бўлиб, тўпалон қиляпти, - дермуш болға билан болта.
Шошилиб орқасига етти қадам юрган экан, машина уриб кетибди.
— Анави Соса сола қанча туради?
Сотувчи:
— У Соса сола эмас, Кока кола, - деб жаҳл билан гапирса, йигит:
— Узр, билмабман. Ёнида турган Ғанта қанча? – дермиш.