Калтафаҳмлар ҳақида латифалар

Суратхонага 7 та боксёр кириб келибди ва суратчига дейишибди:
— Бизларни 3 га 4 суратга олиб қўйсангиз. Ҳар биримизга 2 донадан чиқариб берасиз.
Суратчи рози бўлибди. Суратга тушириш учун чироқларни ёқиб, фотокамерасини созлаб турса, 7 та боксчиларнинг 4 таси бир тараф, 3 таси бир тараф бўлиб олиб, муштлашишга шай туриб олишганмуш.
Вазиятдан қўрқиб кетган суратчи:
— Ҳой-ҳой, тўхтанглар! Нима қиляпсизлар?! - деса, боксчилар:
— Суратга олаверинг! Тренеримиз бизларга "3 га 4 суратингизни 2 донадан олиб келасизлар деган" дермуш...
Судья:
— Гувоҳ! Айтингчи, 2015 йил 11 ноябрь куни соат 12 дан 43 дақиқа ўтганда қаерда эдингиз?
Гувоҳ:
— Албатта уйимда, бир қўлимда соат ва иккинчи қўлимда тақвимни ушлаб ўтиргандим.
Иккита дўст суҳбатлашмоқда:
— Кеча газетада ғалати эълонга кўзим тушди. "Эртага соат 10:00га шаҳар марказидаги майдонга барча аҳмоқларни келишини сўраймиз" деб ёзилган экан. Мен ҳам айтилган вақтга ўша жойга бориб кўрдим.
— Ҳеч ким келмагандир хойнаҳой?!
— Майдон одамга тўла!!!
— Ким экан улар?
— Аҳмоқларни кўришга келган қизиқувчилар!
Афанди уйлангач, бир ҳафтадан кейин хотини ўғил туғибди.
Бешикни бош тарафига дафтар, қалам қўяётган Афандига одамлар дебди:
— Нега кеча туғилган болани бошига буларни қўйдингиз?
Афанди жавоб берибди:
— Тўққиз ойлик муддатни бир ҳафтада босиб ўтган бола, тез кунда мактабга борса ажабмас!
Касби электрик бўлган йигитни ток уриб касалхонага тушиб қолибди.
Касалхонада йигит ҳушига келиб, ёнида ётган хонадош бемор билан танишиб ундан сўрабди:
— Қаерликсиз?
— Қаршиликман, - дебди хонадоши.
Шунда электрик:
— Резистор экансиз-да... – деса, хонадоши:
— Ток ёмон урганга ўхшайди... – дермиш.
Бир қишлоқнинг йўлида каттакон чуқур бор экан. Шу йўлдан ўтган одамлар чуқурга тушиб, жароҳатланишаркан.
Кунларнинг бирида учта одам шу чуқурни ёнига келиб, тортишиб қолишибди:
— Биласизларми? Шу чуқурни ёнига тез ёрдам машинасини олиб келиб қўйиш керак. Шунда, йиқилган одамга ёрдам кўрсатиш осон бўлади, - дебди биринчиси.
— Э, йўғ-е! Ундан кўра, шу ерга касалхона қуриш керак. Йиқилган одам дарров касалхонага боради, - дебди иккинчиси.
Шунда учунчи одам ўйланиб туриб:
— Оббо, иккалангни ҳам ақлинг йўқ экан. Яхшиси, чуқурни кўмиб, бирор яқин касалхона олдидан чуқур кавлатиш керак, - деган экан.
Шер ўрмондаги ҳамма ҳайвонларни йиғиб, латифа айттирибди.
— Кимни латифаси кулгили чиқмаса, ўшани ейман, - дебди шер.
Биринчи бўлиб қуён латифа айтибди. Ҳамма ҳайвонлар кулибди. Фақат жирафа кулмабди. Шер қуённи еб бўлгач, бўри латифа айтибди. Жирафа росса кулибди.
— Нега куляпсан? - дейишса, жирафа:
— Қуённи латифаси кулгили экан, - дермиш.
Учта ҳинду гаплашмокда:
Биринчисидан сўрашибди:
— Сени исминг нима?
— Изтопар.
— Нимага изтопар?
— Одам ва ҳайвонларни изидан топганим учун.
Иккинчисидан сўрашибди:
— Сеники нима?
— Учарот.
— Нимага учарот?
— Отдан ҳам тез югурганим учун.
Учинчисидан сўрашибди:
— Сени ўзингни исминг нима?
— Лочинкўз.
— Нега лочинкўз?
— Буни тарихи узун, англияликлар бизга ҳужум қилиб, кўпчилигимизни асирга олиб, қамоққа ташлашди. Орадан бир ҳафта ўтиб, атрофимизда тўсиқ йўқлигини биринчи мен кўргандим. Шунинг учун исмим Лочинкўз.
Қарға тумшуғида пишлоқ тишлаб, дарахтда ўтирган экан. Бир пайт дарахт тагига айёр тулки келибди-да, қўлидаги газетани вароқлаб ўқий бошлабди:
— Ўрмонимиздаги ҳаёт кундан-кунга яхшиланмоқда. Тез орада ҳар бир дарахт шоҳларида пишлоқлар пишиб туради...
Қарға эса буни эшитиб, тулкининг устидан — "ха-ха-ха", - деб кулган экан, оғзидаги пишлоқ тўппа-тўғри тулкининг қўлига келиб тушибди.
Шунда тулки пишлоқни оғзига солиб, дарахт тепасидаги қарғага:
— Газетадаги хабарлар устидан кулиш яхши эмас, - деган экан.
Офицер аскарларни машқ қилдиряпти:
— Ҳамма ўнг оёғини кўтарсин.
Бир аскар адашиб, чап оёғини кўтарса, офицер жаҳл билан:
— Бу нима майнавозчилик? Ким у иккала оёғини ҳам кўтариб олган?