Ўзбекона ҳақида латифалар
Биринчи бўлиб Германиялик қурувчилардан сўрашибди:
— Фалон километрлик кўприкни қанчадан қуриб битказасизлар?
Немислар жавоб берибди:
—Замонавий техника ва малакали ишчиларимиз билан сифатли кўприкни бир йилда қуриб берамиз, - дейишибди.
Кейин Хитойликларга шу саволни беришибди. Улар бундай кўприкни олти ойда битиришларини айтишибди.
Охири Ўзбекистонлик қурувчиларга шу саволни беришса, улар шундай жавоб беришибди:
— Энг яқин байраминглар қачон? Ўша байрамга битириб топширварамиз!
— Автобус келиб тўхтабди. Шунда биринчи ўзбек:
— Ё пирим деб, - автобусга чиқибди. Иккинчиси чиқаётиб:
— Ё Али дебди. Учинчи ўзбек эса:
— Ё Муҳаммад, - деб чиқиб кетса, бояги қараб турган рус ичида "Бу ерда ҳамма исмини айтаркан, - деб:
— Ё Андрей, - деб автобусга чиқиб кетибди.
— Ойи, буниз точний ўзбекми, - дебди.
— Сиз Пахтакорга қандай келиб қолдингиз?
— Тасодифан. Тошкентга борганимда мухлисларга дастхат бергандим. Шуларни ичида битта мухлис 5 йиллик шартномани узатса, билмасдан қўл қўйиб берибман.
— Сир бўлмаса, қанча маош ваъда қилишди?
— Маошим ҳафтасига 100 минг сўм. У ҳам бўлса 100 фоиз пластик карточкага тушармиш...!
— Тила тилагингни! 3 та тилагингни бажо келтираман! – деса, Ахмадбой:
— Сен шу 3 та тилакни бажариш қобилиятингни менга бериб тургин! Келгуси йил 6 та қилиб қайтараман... – деган экан.
— Хўш, нима бўпти?
— Мени қизим йўқ! Қайсидир хотинбоз олтита қиз билан юрибди.
Эртаси куни эрталаб уйғонгандан сўнг, асло чироқни ёқманг! Портлаш хавфи бор. Яхшиси хонани шамоллатинг.
Ҳуқуқшунос:
— Дўстим, сиз ҳамиша қонунларга таяниб иш қиласизми?
Йигит:
— Албатта! Масалан, мен Аҳмадбойга пул берганлар рўйхатида йўқман.