Ўзбекона ҳақида латифалар

Мессидан бир ўзбек журналисти интервью олибди:
— Нега сиз кутилмаганда бизнинг футбол жамоамизга ўтдингиз?
Месси жавоб берибди:
— Бу ерда яхши экан! Коптокни хоҳлаган тарафга тепса бўларкан...
Коллежда дарс жараёни:
— Эшматов, нега вазифани бажармадинг?
— Мен Ёшлар Иттифоқи билан тадбир қиляпмиз. Тайёргарликда эдим. Тавсия қилишса, талаба бўламан.
— Тушунарли, ўтир! Тошматова, вазифани бажардингми?
— Нашриётга боргандим. Шеърий китобим чиқяпти. Зулфиячиларга имтиёз бор экан. Худо хоҳласа, талаба бўламан.
— Яхши, ўтир. Ҳа Абдурайим, кеч қолибсан!? Вазифаниям бажармагандирсан?
— Энди дарс қилишим шарт эмас. Дадам ҳарбий. Деярли талабаман.
— Кир, жойинга ўтир. Солиев?
— Устоз, аввал ҳам айтганман. Коллежни битириб олсам, дадам билан Россияга кетаман.
— Сен-чи?
— Устоз мен IELTS ўқияпман.
— Ҳеч ким вазифани бажармадими?
—Устоз, талаба бўлишга жой қолмади. Сиз ҳам дарс ўтиб овора бўлманг, қийналманг деймиз...
— Келишдик, шовқин қилмай ўтиринглар. Комиссия келаркан. Мана бу ҳужжатларни тўлдириб қўяй...
Бир ўзбек футболчимиздан сўрашибди:
— Нега ўйин вақтида бунча кўп гапирасиз?
У дебди:
— Ўйинчиларимиз чет тилини билмайди. Шунинг учун рақибларимиз қандай тактика қўллаб ўйнаётганини уларга тушунтираман.
Футболчилар майдонга мамлакатни шон-шарафини ҳимоялаймиз дея баланд парвоз гап билан чиқишди, аслида эса оддийгина футбол ўйнасалар етарди.
Иккита турист ўрмонда айланиб юрса, олдидан баҳайбат айиқ чиқиб қувлаб кетибди. Қўрққанидан қочиб кетаётган туристлар, ўрмонда зиёфат қилиб ўтирган ўзбек йигитларини дастурхонини вайрон қилиб ўтиб кетишибди. Шунда ўзбеклардан бири туристларни қувлаб кетибди. Уларга етиб олиб, бир муштдан тушириб қайтиб келса, бошқа ўзбек сўрабди:
— Қани улар?
— Уриб келдим. Ўзи нимадан қочишди?
— Нимадан қочишганини билмадим-у, лекин анави жигарранг, катта шериги ҳам бор экан. Калтакка чидар экан, зўрға йиқитдим, - дермиш.
Манти билан чучвара бир-бирларини севишар эди. Бир кун чучвара сомсага турмушга чиқиб кетибди.
Бунга чидолмаган манти ўзини лағмонга осиб қўйибди.
Икки дўст суҳбатидан:
— Қарияларимиз айтишади-ки, аввалги ўзбек киноларини кўрган одамлар, ўзларига керакли хулосаларни чиқаришар экан. Ҳозиргилари эса унақа эмас!
— Бўлмаган гап! Масалан, мен кеча бир кино кўрдим... Бошқа умуман ўзбек фильмларини кўрмайман деган хулосага келдим.
Бир ёш чўпон ўртоғига қараб дебди:
— Агар нечта қўйим борлигини айтсанг, иккаласини ҳам сенга бераман.
Хотин:
— Дадаси тўйдан кейин роҳат фароғатда яшайсан дегандингиз!?
Эр:
— Маҳалламизни номи нима?
Хотин:
— Роҳат.
Эр:
— Кўчамизни номичи?
Хотин:
— Фароғат.
Эр:
— Ана кўрдингми хотин?!
Институтда ўқитувчи талабага қараб:
— Дарсга яна тайёрмасмиз денг!
— Ҳа, домлажон...
— Кечаси билан телевизор кўриб чиққанмиз демак...
— Шунақа...
— Институтга ҳам ҳурмат йўқ денг!
— ...
— Давлатни пулини еб ётибмиз денг!
— Узр домлажон. Мени сизни билмадим-у, мени ҳали ота-онам боқяпти...