Транспортда ҳақида латифалар
Бошлиқ котибаси билан поездда бир купеда кетяпти. Эркак пастки жойда, котиба эса юқоридаги жойда. Тунда котиба пастга қараб:
— Мен совуқ қотяпман. Менга кўрпа узатиб юборолмайсизми?- деб нозланибди.
— Келинг, бу тун бир-биримизни эр-хотин деб тасаввур қиламиз,- дебди бошлиқ
Котиба хурсанд бўлиб:
— Бажонидил! - дебди
— Ундай бўлса кўрпани ўзинг ол! Қўлинг синмаганку ахир! - деб ўшқирибди бошлиқ
— Мен совуқ қотяпман. Менга кўрпа узатиб юборолмайсизми?- деб нозланибди.
— Келинг, бу тун бир-биримизни эр-хотин деб тасаввур қиламиз,- дебди бошлиқ
Котиба хурсанд бўлиб:
— Бажонидил! - дебди
— Ундай бўлса кўрпани ўзинг ол! Қўлинг синмаганку ахир! - деб ўшқирибди бошлиқ
Ёши 90 дан ошган кампир ўзи тенги онахонга:
— Хойнахой, мен кучли гипнозчи бўлсам керак.
— Вой, қариганда бу гапни қаердан олдинг?
— Айтсам ишонмайсан. Автобусдами, Маршруткага чиқиб, ўтирган ёш йигитга бир марта қарасам, тамом, дарров ухлаб қолади...
— Хойнахой, мен кучли гипнозчи бўлсам керак.
— Вой, қариганда бу гапни қаердан олдинг?
— Айтсам ишонмайсан. Автобусдами, Маршруткага чиқиб, ўтирган ёш йигитга бир марта қарасам, тамом, дарров ухлаб қолади...
Институтда физикадан имтиҳон бўлмокда. Профессорнинг кайфияти жуда ёмон, ҳамма талабаларни имтиҳондан бирма-бир йиқита бошлабди. Биринчи кирган талабадан профессор сўрабди:
— Фараз қилайлик, сиз автобусда кетаяпсиз. Кун роса исиб кетди. Нима қиласиз?
— Мен автобус ойнасини очаман...
— Жуда яхши. Ойна очилиши натижасида автобус аэродинамикаси қанчага ўзгаришини ҳисобланг.
Талаба жавоб бера олмабди.
— Боринг, "икки"!
Ҳудди шу таҳлит яна бир нечта талаба имтиҳондан "йиқилибди". Навбат гўзал талаба қизга келибди.
— Қизим, масалан, автобусда кетаётганингизда ҳаво исиб кетса нима қиласиз?
— Мен-ми? Мен... кофтамни ечаман.
— Сиз тушунмадингиз. Ҳаво роса куйдираётган бўлса нима қиласиз, демокчиман.
— Ундами? Блузкамни ҳам ечаман.
— Жазирама роса қовураётган бўлса-чи?
— Юбкамни ҳам ечаман.
— Ие, қанакасига?, - дебди лол қолган профессор.
— Шунакасига! Бутунлай яланғоч қолсам ҳам, ойнани очмайман профессор!
— Фараз қилайлик, сиз автобусда кетаяпсиз. Кун роса исиб кетди. Нима қиласиз?
— Мен автобус ойнасини очаман...
— Жуда яхши. Ойна очилиши натижасида автобус аэродинамикаси қанчага ўзгаришини ҳисобланг.
Талаба жавоб бера олмабди.
— Боринг, "икки"!
Ҳудди шу таҳлит яна бир нечта талаба имтиҳондан "йиқилибди". Навбат гўзал талаба қизга келибди.
— Қизим, масалан, автобусда кетаётганингизда ҳаво исиб кетса нима қиласиз?
— Мен-ми? Мен... кофтамни ечаман.
— Сиз тушунмадингиз. Ҳаво роса куйдираётган бўлса нима қиласиз, демокчиман.
— Ундами? Блузкамни ҳам ечаман.
— Жазирама роса қовураётган бўлса-чи?
— Юбкамни ҳам ечаман.
— Ие, қанакасига?, - дебди лол қолган профессор.
— Шунакасига! Бутунлай яланғоч қолсам ҳам, ойнани очмайман профессор!
— Сизни нега ишдан бўшатишди?
— Автобусда кўзи ожиз йўловчига жой берганим учун!
— Ким бўлиб ишлардингиз ўзи?
— Автобус ҳайдовчиси эдим...
— Автобусда кўзи ожиз йўловчига жой берганим учун!
— Ким бўлиб ишлардингиз ўзи?
— Автобус ҳайдовчиси эдим...
Бугун автобусда уйга қайтаётсам, негадир ҳамма йўловчилар товуш чиқармасдан жимгина кетишмоқда.
Тушаётганда ҳам жим... Йўловчилар нега бундай овоз чиқармай, шовқин қилмай кетаётишганига ҳайрон бўлиб, чиптачига қарасам, чиптачи ухлаб қолган экан...
Тушаётганда ҳам жим... Йўловчилар нега бундай овоз чиқармай, шовқин қилмай кетаётишганига ҳайрон бўлиб, чиптачига қарасам, чиптачи ухлаб қолган экан...
Бир куни бекатда 3 та ўзбек ва 1 та рус турган экан.
— Автобус келиб тўхтабди. Шунда биринчи ўзбек:
— Ё пирим деб, - автобусга чиқибди. Иккинчиси чиқаётиб:
— Ё Али дебди. Учинчи ўзбек эса:
— Ё Муҳаммад, - деб чиқиб кетса, бояги қараб турган рус ичида "Бу ерда ҳамма исмини айтаркан, - деб:
— Ё Андрей, - деб автобусга чиқиб кетибди.
— Автобус келиб тўхтабди. Шунда биринчи ўзбек:
— Ё пирим деб, - автобусга чиқибди. Иккинчиси чиқаётиб:
— Ё Али дебди. Учинчи ўзбек эса:
— Ё Муҳаммад, - деб чиқиб кетса, бояги қараб турган рус ичида "Бу ерда ҳамма исмини айтаркан, - деб:
— Ё Андрей, - деб автобусга чиқиб кетибди.
— Автобусга чиқсам, бир аёл супурги кўтариб чиқиб қолди. "Нима, учмаяптими"?, деб юборибман ...
Автобусда бир одам аксирибди. Ҳамма унга “Соғ бўлинг” дебди. Ўша одам яна аксирибди. Яна унга “Соғ бўлинг!” дейишибди. Учинчи марта аксирганди бир киши “Тушунмаяпти шекилли. Будьте здоровы!” деган экан.
Бир куни савлатли кийинган эркак, автобус бекатида одоб билан ҳаммани ўтказиб юбориб, охирги бўлиб ўзи автобусга чиқибди. Лекин кутилмаганда оёғини эшик сиқиб қолган экан,
— Падарингга лаънат, эшшак, ҳайвон! Оч эшикни хезалак! Нима кўрмисан аҳмоқ, ..., - деб сўкина бошлабди.
Қўрқиб кетган ҳайдовчи шу заҳоти эшикларни очибди. Бояги эркак дарҳол ўзига келиб, уст-бошини тўғрилаб, ҳушмуомалалик билан:
— Узр сўрайман! Жуда қўрқиб кетдим-да..., - дермиш жилмайиб.
— Падарингга лаънат, эшшак, ҳайвон! Оч эшикни хезалак! Нима кўрмисан аҳмоқ, ..., - деб сўкина бошлабди.
Қўрқиб кетган ҳайдовчи шу заҳоти эшикларни очибди. Бояги эркак дарҳол ўзига келиб, уст-бошини тўғрилаб, ҳушмуомалалик билан:
— Узр сўрайман! Жуда қўрқиб кетдим-да..., - дермиш жилмайиб.
Поездда икки йўловчи суҳбатлашяпти:
— Менинг хотиним фаришта.
— Бахтли экансиз, меники ҳалиям тирик.
— Менинг хотиним фаришта.
— Бахтли экансиз, меники ҳалиям тирик.
