Мактабдан қайтган ўғил адаси гап бошлабди:
— Синфимиздаги Сарварни адаси ҳар куни мактабдан олган баҳолари учун унга пул берар экан. Масалан, “5” баҳога 1000 сўм, “4” баҳо олса – 500 сўм, “3”га 200 сўмдан. Агар “2” олиб келса, Сарвар йиғган пулларидан 1000 сўм жарима тўлашига тўғри келаркан.
— Ҳўш, дўстинг анча пул йиғибдими?
— Қаёқда... Қарзларини тўлаш учун якшанба кунлари пахта теримига чиқяпти.

5 ёшли бола подшоҳ, султонлар ҳақида китоб ўқиб туриб онасига:
— Мен ҳам катта бўлсам, 5та хотиним бўлади. Биттаси киримни ювади, биттаси уй тозалайди, яна бири овқат қилади, - деса
Онаси:
— Сан қайси бири билан ухлайсан? - дебди
— Ман ҳеч қайси бири билан ухламайман, ман ойижоним билан ухлайман, - дебди.
Онасини кўзлари ёшланиб: "Ўзимни меҳрибоним, ғамхўрим, - дебди,
— Унда 5та хотининг ким билан ухлайди? - деса
— Адам билан ухлайди ҳаммаси, - дебди
Отасини кўзлари ёшланиб:
— Ўзимни меҳрибоним, - дермиш

Биринчи синф ўқувчиси илк марта мактабга бориб қайтгач, кайфияти ёмон, сумкасини отиб юборибди.
Онаси:
— Нима бўлди? - деса.
Бола:
— Мактабни обедгача дегандиз, 11 йил эканку, - дермиш

Икки синфдош суҳбатлашмоқда:
— Нега сени отанг тушликка бунчалик кўп пул беради?
— Аслида адам бунча пул бермас эдилар. Улар мендан мактаб ошхонамизни телефон рақамини сўрагандилар, мен атайлаб кўчанинг нариги тарафидаги рестораннинг рақамини бердим. Адам ресторнга қўнғироқ қилиб, тушлик неча пул туришини сўрабдилар. Ўша кундан бери менга шунақа кўп пул берадиган бўлганлар.

Ўғил кечки пайт маст келиб, уйга кирса, столни устида қовун турган экан. "Бир оз еб ётай, бўлмасам уйдагилар ичиб кеч келганимни билиб қолишади", - деб қовунни еб ухлабди.
Эрталаб ойиси:
— Эй, уяти йўқ, тур! Кечқурун уйга ичиб кебсан-а?
— Йўқ, ойи.. Мен ичганим йўқ, нималар деяпсиз?
— Ичганим йўқ? Тунда ошқовоқни ярмини еб қўйибсанку, - дермиш.