Бир одамга касалхонада зудлик билан қон қуйиш керак экан. Ҳамма қариндошлари қонларини текширтириб кўришса, бирортасини қон гуруҳи тўғри келмабди. Шунда беморни укаси бир одамни топиб келибди. Уни қони тўғри келибди.
— Сени қонинг тўғри келди. Аввал қон бериб чиқасан. Кейин бемор ўзига келса, пулни оласан, - дейишса, ҳалиги одам:
— Йўқ, аввал пулни беринглар. Қон беришга ваъда бераман, - дебди.
— Қон топшириб туравергин. Жуда шошилинч! – дейишибди.
Ҳалиги одам:
— Мени қонимни олган одам ваъдасида турмайдиган бўлиб қолади, - дермиш.

Tўpт яҳудий ва тўрт ўзбек Тошкентдан Москвага бориш учун поездга ўтиришибди. Тўрттала яҳудий ҳар биттаси биттадан билет олишибди, ўзбеклар бўлса тўрталаси битта билет олибди. Яҳудийлар ҳайрон бўлиб, "булар нима қилар экан, - деб кузатиб турса.
Проводник билетларни текширишни бошлаганда, тўрттала ўзбек битта туалетга кириб олибди. Проводник туалетда битта одам бор, деб туалет эшигини тақиллатиб билет сўрабди. Эшик қия очилиб, битта билетни кўрсатишибди, проводник ўтиб кетибди.
Яҳудийлар қойил қолибди ва Москвадан қайтишда, улар ҳам тўрттаси битта билет олибди, Ўзбеклар бўлса бирорта ҳам билет олмабди. Проводник текширишни бошлабди. Яхудийлар югуриб туалетга кириб олибди. Шу пайт эшик тақиллабди. Яҳудийлар билетни ташқарига узатишибди. Ўзбеклар билетни олиб нариги туалетга югуришибди.