Вақт алламаҳал бўлганда дарвозадан кириб келган ўғлига онаси дебди:
— Қаерларда юрибсан? Соат нечи бўлди?! Бор, юравер кўчада!
Бу гапни эшитган ўғли шу заҳоти чўнтагидан телефонини, кимгадир қўнғироқ қилиб:
— Алло, Алиш шўттамисила? Рухсат олдим. Ҳозир чиқаман, - дермиш.
Синфдошлари билан учрашувдан қайтган эридан хотини сўрай бошлабди:
— Азаматни кўрдингизми?
— Ҳа, у аҳмоқ катта юрист бўлиб ишлаётган экан.
— Ботир-чи? У қалай?
— У тентак бош врач лавозимига кўтарилибди.
— Сардор қандай экан?
— Эҳ, у бефаҳм тадбиркорликни бошлабди!
Хотин:
— Қачон сиз ҳам аҳмоқ, тентак, бефаҳм бўларкинсиз-а...?
Иккита йигит кинотеатрда кино бошланишини кутиб ўтиришса, олди қаторда бир кал одам ўтирган экан. Биттаси шеригига:
— Кел, гаров ўйнаймиз! Анави кални бошига уриб келсанг эллик минг бераман, - дебди.
Шериги ўйланиб туриб, рози бўлибди. Секин кални олдига бориб бошига бир уриб:
— Салом Аҳмад! Қаерларда юрибсан?, - деса, кални жаҳли чиқиб:
— Мен Аҳмад эмасман! Адаштириб юбордингиз, - дебди.
— Кечирасиз, ҳудди Аҳмадга ўхшар экансиз, - деб жойига бориб ўтирибди. Бироздан сўнг ҳалиги шериги:
— Яна бориб бошига урсанг, юз минг бераман, - дебди. Шериги яна бориб кални бошига бир уриб:
— Салом Аҳмад! Сочимни олдирсам, танимайди деб ўйлаяпсанми?, - дебди. Кални яна жаҳли чиқиб:
— Акажон, мен Аҳмад эмасман, - деб бошқа жойга бориб ўтирибди. Яна бироз вақт ўтгач ҳалиги йигит:
— Яна бориб бошига урсанг икки юз минг бераман, - дебди. Шериги кални олдига бориб бошига бир уриб:
— Салом Аҳмад! Бу ердамидинг? Боядан бери нариги ёқда бир болани сенга ўхшатиб юборибман, - дермиш.