Дўкон сотувчисини ёнига ҳар куни бир кучук оғзида халта кўтариб кираркан. Сотувчи халтани ичидан пулни олиб, халтага нонни солиб, яна кучукка берса, кучук уйга нон олиб кетаркан.
Кунларни бирида сотувчи кучукни орқасидан бориб, қаерда яшашини кўрмоқчи бўлибди. Кучук бир эшикни қўнғироғини чалса, ичкаридан эгаси чиқиб кучукни уришааётганмиш.
Сотувчи:
— Нега уришасиз? Ахир бу энг ақлли кучук-ку! - деса, эгаси:
— Мен бунга нечи мартта айтганман, мени овора қилмасдан уйни калитини олиб юргин деб... - дебди.

Tўpт яҳудий ва тўрт ўзбек Тошкентдан Москвага бориш учун поездга ўтиришибди. Тўрттала яҳудий ҳар биттаси биттадан билет олишибди, ўзбеклар бўлса тўрталаси битта билет олибди. Яҳудийлар ҳайрон бўлиб, "булар нима қилар экан, - деб кузатиб турса.
Проводник билетларни текширишни бошлаганда, тўрттала ўзбек битта туалетга кириб олибди. Проводник туалетда битта одам бор, деб туалет эшигини тақиллатиб билет сўрабди. Эшик қия очилиб, битта билетни кўрсатишибди, проводник ўтиб кетибди.
Яҳудийлар қойил қолибди ва Москвадан қайтишда, улар ҳам тўрттаси битта билет олибди, Ўзбеклар бўлса бирорта ҳам билет олмабди. Проводник текширишни бошлабди. Яхудийлар югуриб туалетга кириб олибди. Шу пайт эшик тақиллабди. Яҳудийлар билетни ташқарига узатишибди. Ўзбеклар билетни олиб нариги туалетга югуришибди.