Бир бола соқов экан. Ота-онаси кўрсатмаган табиб-у, доктори қолмабди. Ҳечам гапирмабди. Охири ота-онаси гапиришидан умидини узишибди. Бир куни овқатланиб ўтиришса, соқов бола:
— Шўр экан, - дебди.
Шунда онаси:
— Вой ўғлим, гапирдингми?! Яна бир қайтар...
— Шўр экан овқатингиз!
Ота-она ўзида йўқ хурсанд...
— Сен бола гапираркансан, нега бизни шунча йил қийнадинг? Нимага шу пайтгача индамадинг, - дейишса, бола:
— Шу пайтгача овқатингизни тузи яхши эди-да, - дермиш.

Tўpт яҳудий ва тўрт ўзбек Тошкентдан Москвага бориш учун поездга ўтиришибди. Тўрттала яҳудий ҳар биттаси биттадан билет олишибди, ўзбеклар бўлса тўрталаси битта билет олибди. Яҳудийлар ҳайрон бўлиб, "булар нима қилар экан, - деб кузатиб турса.
Проводник билетларни текширишни бошлаганда, тўрттала ўзбек битта туалетга кириб олибди. Проводник туалетда битта одам бор, деб туалет эшигини тақиллатиб билет сўрабди. Эшик қия очилиб, битта билетни кўрсатишибди, проводник ўтиб кетибди.
Яҳудийлар қойил қолибди ва Москвадан қайтишда, улар ҳам тўрттаси битта билет олибди, Ўзбеклар бўлса бирорта ҳам билет олмабди. Проводник текширишни бошлабди. Яхудийлар югуриб туалетга кириб олибди. Шу пайт эшик тақиллабди. Яҳудийлар билетни ташқарига узатишибди. Ўзбеклар билетни олиб нариги туалетга югуришибди.