Қишлоқ кўчасидан қушдек учиб бораётган "Нексия" дарвоза ёнидаги супада ўтирган Афандининг рўпарасига бориб тўхтади. Машинадан олифта кийинган бир йигит тушди-да, Афандига салом бериб, уни бағрига босди.
— Дада, - деди йигит уни танимай турган Афандига, - нима, мени танимаяпсизми?
— Йўқ, таниёлмай турибман, - деди Афанди йигитга бошдан-оёқ тикилиб.
— Ахир мен, сиз бундан 10 йил олдин шаҳарга нос олиб келиш учун юборган ўғлингизман! Ўшанда шаҳарда қолиб кетиб, ишга кирдим. Уйли-жойли бўлдим, машина сотиб олдим, бойиб кетдим! Дуруст қилибманми, дада? – дебди йигит қувониб.
Афанди ҳечам хурсанд бўлмай:
— Хўш, нос қани? – дермиш.

Tўpт яҳудий ва тўрт ўзбек Тошкентдан Москвага бориш учун поездга ўтиришибди. Тўрттала яҳудий ҳар биттаси биттадан билет олишибди, ўзбеклар бўлса тўрталаси битта билет олибди. Яҳудийлар ҳайрон бўлиб, "булар нима қилар экан, - деб кузатиб турса.
Проводник билетларни текширишни бошлаганда, тўрттала ўзбек битта туалетга кириб олибди. Проводник туалетда битта одам бор, деб туалет эшигини тақиллатиб билет сўрабди. Эшик қия очилиб, битта билетни кўрсатишибди, проводник ўтиб кетибди.
Яҳудийлар қойил қолибди ва Москвадан қайтишда, улар ҳам тўрттаси битта билет олибди, Ўзбеклар бўлса бирорта ҳам билет олмабди. Проводник текширишни бошлабди. Яхудийлар югуриб туалетга кириб олибди. Шу пайт эшик тақиллабди. Яҳудийлар билетни ташқарига узатишибди. Ўзбеклар билетни олиб нариги туалетга югуришибди.