Bir kuni afandi anhor yonidan oʻtib ketayotsa, suvga choʻkayotgan bolani koʻrib qolibdi.
Afandi suvga sakrab, uni qutqarib olib, uyiga olib boribdi.
Bolani tashlab ketayotsa, ota-onasi unga rahmat ham aytmabdi.
Afandi koʻchaga chiqsa, bir payt bolani otasi orqasidan yugurib chiqibdi.
Shunda afandi:
— Mayli, qoʻyavering, hojati yoʻq... Men bolangizga chin dildan yordam berdim, - desa, otasi:
— Bolamni boshida shapkasi bor edi, qani? - dermish.