O‘g‘li kompyuter oldidan hech ketmayotganini ko‘rgan onasi oshxonada turib unga debdi:
— Kelaqol o‘g‘lim, ovqat tayyor!
— Hozir oyijon, hozir.
Onasi yana unga:
— Kelaqol endi, ovqating sovib qoladi...
O‘g‘li o‘rnidan turib oshxonaga kirib borsa, onasi tezgina yugurib borib, kompyuter oldiga o‘tiribdi-yu, xursand bo‘lib o‘ziga-o‘zi:
— Yana aldandi, laqma! – dermish.