Ayollar haqida latifalar
— Mana bu taqinchoq necha pul?
— 20 ta bo‘sa debdi, - yigit hazillashgisi kelib.
Shunda qiz:
— Men shunisini olaman. Haqqini buvim to‘lab yuboradilar, - dermish.
— Bir haftaga komandirovkaga boramiz, uyingizga xabar bering, - debdi.
Sekretar eriga telefon kilib:
— Men bir haftaga komandirovkaga ketayapman, - debdi.
Er paytdan foydalanib o‘ynashiga telefon qilib:
— Bir hafta menikida turasan, xotinim yo‘q, - debdi.
O‘ynashi repititor ekan, o‘quvchisiga telefon qilib:
— Bir hafta o‘qitolmayman, bir oz dam olgin, - debdi.
O‘quvchi bobosiga telefon qilibdi:
— Bobojon meni bir hafta darsim yo‘q ekan, meni shahar aylantiring.
O‘quvchining bobosi haligi firma rahbari ekan, yo‘q deya olmabdida sekretariga:
— Komandirovka qoldirildi, - debdi.
Sekretar eriga telefon qilib:
— Komandirovka qoldirildi, - debdi.
Er o‘qituvchi o‘ynashiga telefon qilib:
— Endi iloji yo‘q, xotinim komandirovkaga bormaydigan bo‘ldi.
O‘qituvchi o‘quvchiga telefon qilib:
— Dars o‘tadigan bo‘ldik, - debdi.
O‘quvchi, bobosi firma rahbariga telefon qilib:
— Bobo shahar aylanish qoldirildi, boshqa safarga.
Firma rahbari sekretarga:
— Tayyorlaning komandirovkaga boramiz...
— Siz menga turmushga chiqsangiz, boshimda ko‘tarib yuraman. Osmondagi oyni, yulduzlarni sovg‘a qilaman...
She’rlar aytib, qo‘shiqlar kuylayman, - desa,
Qiz:
— Pul-chi, pul!? Pulingiz umuman yo‘qmi? - degan ekan.
Sumkamdan gaz, suv, elektr energiyasi uchun kvitansiyalarni olib, qo‘liga tutqazdim!
— Men sovuq qotyapman. Menga ko‘rpa uzatib yuborolmaysizmi?- deb nozlanibdi.
— Keling, bu tun bir-birimizni er-xotin deb tasavvur qilamiz,- debdi boshliq
Kotiba xursand bo‘lib:
— Bajonidil! - debdi
— Unday bo‘lsa ko‘rpani o‘zing ol! Qo‘ling sinmaganku axir! - deb o‘shqiribdi boshliq
— Jinnimisan qizim, 35ga kirding, er top endi.
— Tila tilagingni..., - debdi.
Yigit ham shoshilib qolib:
— Tinch okeani ustidan o‘tadigan ko‘prik qurib ber!, - deb yuboribdi.
— Esing joyidami?! U okean bo‘lsa... O‘zingga foydaliroq narsani so‘rasang-chi, - desa, yigit:
— Dunyodagi barcha ayollarni javramaydigan qilib qo‘y!, - debdi.
Jin ham o‘ylanib turib:
— Qayerga ko‘prik qurish kerak edi...?, - dermish.
Eri ham bildirmasdan, taksiga o‘tirib, sekin o‘sha mashina orqasidan ketaveribdi.
Xotini borib, bir tungi klubga kirib ketibdi. Boyaga erkak taksichiga:
— Og‘ayni, anavi kirib ketgan ayol, mening xotinim bo‘ladi. Shundoq ichkariga kirgin-da uni olib chiq, istagan pulingni beraman, - debdi.
— Gap yo‘q, hozir olib chiqaman! - deb kirib ketibdi. Birozdan keyin taksichi bir ayolni qo‘lidan ushlab olib chiqib, — Aka, mana buni ushlang! - desa, er:
— Esing joyidami? Bu meni xotinim emas-ku! - debdi.
— Siz ushlab turing, qo‘yib yubormang! Bu mening xotinim. Hozir siznikini olib chiqaman, - dermish.
— Faraz qilaylik, siz avtobusda ketayapsiz. Kun rosa isib ketdi. Nima qilasiz?
— Men avtobus oynasini ochaman...
— Juda yaxshi. Oyna ochilishi natijasida avtobus aerodinamikasi qanchaga o‘zgarishini hisoblang.
Talaba javob bera olmabdi.
— Boring, "ikki"!
Huddi shu tahlit yana bir nechta talaba imtihondan "yiqilibdi". Navbat go‘zal talaba qizga kelibdi.
— Qizim, masalan, avtobusda ketayotganingizda havo isib ketsa nima qilasiz?
— Men-mi? Men... koftamni yechaman.
— Siz tushunmadingiz. Havo rosa kuydirayotgan bo‘lsa nima qilasiz, demokchiman.
— Undami? Bluzkamni ham yechaman.
— Jazirama rosa qovurayotgan bo‘lsa-chi?
— Yubkamni ham yechaman.
— Iye, qanakasiga?, - debdi lol qolgan professor.
— Shunakasiga! Butunlay yalang‘och qolsam ham, oynani ochmayman professor!
— Bir nima deyishga hayronman.
— O‘zim yordamlashaman. Qizim bog‘chaga boradi.
— Qizingiz bog‘cha mudirasimi?