Doʻstlar haqida latifalar

Ikki do‘st aroq ichib o‘tirishgan ekan, aroq tugab qolibdi, qarashsa pullari ham tugab qolibdi. Uyning egasi o‘rtog‘iga hozir yo‘lini qilaman debdida, qo‘shni xonaga o‘tib, kichkina stanokchasida, besh mingtalik pul chiqarib olibdi. Bu hol bir necha marta takrorlanibdi, rosa kayf qilishibdi va mehmonni kuzatib qo‘yib uxlabdi. Ertalab uy egasi hali uyqudan turmasidan departament xodimlari uyiga bostirib kirib stanokni musodara qilishmokchi bo‘lib qarashsa pul chiqaradigan stanokga uxshamasmish, uy egasidan so‘rashsa:
— Menda hammasi haqiqiy pullar edi. Faqat shu pullarni stanokdan nomiga o‘tkazib oldim xolos.
— Bu ish sizga nimaga kerak edi?
— Yanagi safar kim bilan ichishim kerakligini bilishim uchun.
Uzoq vaqt uchrashmagan do‘stlar:
— Salom do‘stim! O‘zgarib ketibsan. Nima ish qilyapsan?
— Menmi? Tadbirkorman.
— Tadbirkor? O‘x-o‘, zo‘r-ku! Aynan qanday tadbirkorsan?
— Och qolmaslik chora-tadbirlarini qidirib topaman.
Uzoq vaqt ko‘rishmagan ikkita o‘rtoq ko‘rishib qolibdi:
— Qalaysan do‘stim? Nima ish qilyapsan?
— Biznes. O‘zing-chi?
— Meni ham biznesim bor. Senda nima biznesi?
— Shahar markazida restoranim bor. Kunduzi besh-oltita, kechasi sal ko‘proq mijoz kiradi. Senda-chi?
— Menda tumonot odam navbatda turadi. Kelajakda yana kengaytirishni o‘ylab turibman.
— Havasim kelyapti? Biznesing kattami?
— Juda katta. 2 ta bozorning o‘rtasida somsaxona ochganman!
Ikkita ovchi ovga chiqib kechgacha o‘lja topa olishmabdi. Ovchilardan biri ochlikdan hushidan ketib qolibdi.
Sherigi tez yordamga qo‘ng‘iroq qilib:
— Do‘stim hushidan ketdi, tez yetib kelinglar! – desa, tez yordamdagilar:
— O‘zi tirikmi? – deyishibdi.
— Bilmayman, - debdi ovchi.
— Biz anig‘ini bilishimiz kerak, - deyishsa, go‘shakni narigi tomonidan bitta o‘q ovozi eshitilibdi.
— Tirik ekan, ingrayapti, - dermish ovchi.
— Og‘ayni, xotinim bilan urishib qoldik.
— Nima bo‘pti? Biz ham janjallashib turamiz.
— Sizlarda kim birinchi bo‘lib gapiradi? Xotiningmi yoki senmi?
— Albatta, xotinim.
— Qanday qilib?
— Uydagi modemni sekin o‘chirib qo‘yaman. Xotinim darrov “Internetni tuzatib bering” deb yalinib keladi.
Erkak do‘stiga dermish:
— Xotinimga nima deb va’da berganim aniq esimda yo‘q!
— Nima deb va’da berganding?
— Bir ryumka aroq ichib, soat sakkizda uyda bo‘laman deganmidim yoki sakkiz ryumka aroq ichib, soat birda uyga kelaman deganmidim???
Bir erkakning do‘stiga aytib bergan voqeasi:
— Bilasanmi do‘stim, yoshi kattalarning maslahatiga kirib bir ish qilgandim.
— Nima ish ekan u?
— Xotinimning baqir-chaqiri, gap-so‘zlarini bu qulog‘im bilan eshitib, unisidan chiqarib yuborishni o‘rganib olgan edim.
— Xo‘sh qalay? Foydasi bo‘ldimi? Qulog‘ing ancha tinchigandir-a?!
— Nimasini aytasan!? Xotinimni baqir-chaqiriga e’tibor bermay yuraveribman... U bo‘lsa, hammom eshigini ocha olmay, ichkarida ancha kun qulflanib qolib ketibdi.
Ikki do‘st suhbatidan:
— Nima o‘qiyapsan?
— Gazetadagi maqola. Erini cho‘ntagidan pul o‘g‘irlaydigan xotin haqida ekan.
— Uni nima qilmoqchisan?
— Maqoladan nusxa ko‘paytirib, kiyimimning har bir cho‘ntagiga solib qo‘ymoqchiman.
Yigit do‘sti bilan gaplasha turib debdi:
— Nega futbolga qiziqmasang ham, nuqul futbol ko‘rishga boraverasan?
Do‘sti bo‘lsa:
— Ishga borsam boshlig‘im baqiradi. Uyga borsam xotinim... Futbolga borsam men baqiraman.
Juhud yaqin do‘stiga dedi:
— Fima, iltimos, sendan qarz olganimni xotinimga aytib qo‘ymagin!
— Aytmayman. Lekin menam sendan bir narsani iltimos qilmoqchiydim.
— Nimani?
— Senga qarz berganimni xotinimga aytib qo‘ymagin!