Dugonalar haqida latifalar
— Anavi ayol mashinasini oynasidan sim tiqyapti, eshikini ochaman deb, - debdi.
Yigit bo‘lsa:
— Eshigi berkilib qolgan ekan, men aytdim. Shu kulgilimi? - desa, erkak yana kulib:
— Mashinani ichida dugonasi bor ekan, simni qaysi tomonga tiqishni ko‘rsatyapti, - dermish.
— Maoshingni olgin, ko‘rsataman!
— Yigitim menga tilla uzuk sovg‘a qildi.
— Ajoyib-ku. Tabriklayman!
— U menga yana mashina ham sovg‘a qildi.
— Ajoyib-ku. Tabriklayman!
— O‘zingda nima yangiliklar?
— Etika kurslariga qatnashyapman. "Aldama, tentak" so‘zini o‘rniga "Ajoyib-ku. Tabriklayman!" deyishni o‘rganib oldim.
Haliga ayol kichkina o‘g‘liga:
— Bolam, xolajoningni o‘pib qo‘ymaysanmi? – desa, bolakay:
— Yo‘q, - debdi.
— Nega o‘g‘lim? – deb so‘rabdi onasi.
Bolakay:
— Hozir adam o‘pib qo‘ygan edilar, xoladan shapaloq yeb oldilar, - dermish.
— Dugonajon, kechasi "Gap"ga borishga eringdan qanday qilib ruxsat olding?
— Buni yo‘li oson! Ko‘pikli vanna qilib berdim-da, chiqib ketdim.
— U shunga ko‘ndimi?
— Ko‘pikni qurilish mollari do‘konidan sotib olgandim-da!
— Erimning omadi yurishgani-yurishgan. Kechagina hayotini sug‘urta qildirgan edi. Bugun boshiga g‘isht tushib kasalxonada behush yotibdi...
— Qalaysan? Labingga nima qildi?
— Ari chaqdi.
— Ari chaqqanga o‘xshamaydi-ku?!
— Oyim arini tayoq bilan urgandilar...
— Nega? Nima bo‘ldi?
— Go‘zallik saloniga 300 ming so‘ragandim.
— Bermadimi?
— Menga tikilib qarab turdi-da, 500 ming berdi!
Dugonalardan biri yaxshi yigit bilan tanishib turmushga chiqib, asal oyiga ketibdi.
Bir necha kundan keyin undan xat kelibdi: "Dugonajon, taqdiring o‘z qo‘lingda, ammo mushukni hoziroq qo‘yib yubor!".
— Erimni qara! Vaqt allamahal bo‘ldi, haligicha qayerlardadir mast bo‘lib sang‘ib yuribdi.
— Meni erimdan o‘rnak olsa bo‘lmaydimi?! Uni allaqachon olib kelib tashlashgan...