Haqiqat-adolat haqida latifalar
— U yoqqa mumkin emas.
— Baliq oviga boramizmi?
— Borish mumkin emas ovga.
— Uylanganingga afsuslanyapsanmi?
— Afsuslanish mumkin emas.
— Buni qarang-a, toza optimist ekansizmi..
— Yo‘g‘-ye, men qabristonda qorovul bo‘lib ishlayman
— Birinchidan sevgan qizim yo‘q. Ikkinchidan kaptivam ham yo‘q.
— Menga kuch kuvvat ber, to‘g‘ri yo‘l ko‘rsat, - desa.
Buni eshitgan kampiri:
— Kuch quvvat so‘rayvering, to‘g‘ri yo‘lga o‘zim boshliyman, - debdi
Kremlarini olib tashlab qarasa, tort orasiga Samarqandni tandirida yopilgan nonni qo‘yishgan ekan.
— Juda besabrsizda! Bir soatdan beri ikki daqiqada tayyor bo‘laman, deb qulog‘ingizga tanbur chalayapmanmi?
— Bobo, 1990-yillar yaxshimidi yoki hozirmi? – debdi.
Buvasi:
— Eh bolam, o‘sha paytlar yaxshi edi-da albatta. Buving yosh va chiroyli edi, - dermish.
— Chekma bolam! Bu sendan ko‘ra atrofingdagilarga ko‘proq zararli!
Shunda yigit sigaretni otaxonga uzatib:
— Unda siz cheking, - dermish.
— Oyijon qornim ochdi? Oyijon chanqadim! Oyijon o‘yinchog‘im qani? Oyijon uxlating! Oyijon ..., - deyaveribdi.
Televizor ko‘rib yotgan adasi esa:
— Yaxshi-yam oyijon emas ekanman, - dermish.
“Sizni birinchi ko‘rishimdayoq, butun umrimni sizsiz o‘tkazishni istayotganimni his qilgandim”.