Haydovchilar haqida latifalar
Qo‘lida ayfon telefon, lekin hisobida pul yo‘q!
Kaptiva avtomobili bor, lekin benzinga pul yo‘q!
— Hoy bola, mashinamni haydayman, qarab tur. Agar simyog‘ochga tegsa aytasan, xo‘pmi?
— Ho‘p bo‘ladi, haydang, haydayvering, - debdi bola.
Bir vaqt "qars" etgan ovoz chiqsa.
— Tegdi amaki, - dermish.
— Nega buncha terlayapsan? Qish bo‘lsa...? – deb so‘rabdi.
Do‘sti bo‘lsa tomog‘i qirilib:
— Ming la’nat! Lodkangni tagi teshik ekan, boyadan beri yugurib ketyapman, - dermish.
Yana o‘sha chorrahadan 3 martta mashinamni juda sekin haydab, kameraga yuzimni burib, jilmayib o‘tdim. U meni 3 martta suratga oldi.
Ertasi kuni uyimga 4 ta kvitansiya va meni jilmayib turgan suratlarim keldi. Jarimalarning hammasi xavfsizlik kamarini taqmaganim uchun ekan...!
— Dokumentlar?
— Yo‘q, komandir!
— Prava?
— Yo‘q, komandir!
— Uff dengchi?
— Ichganman!
— Hozir kapitanni chaqiraman, keyin siz u bilan problemangizni hal qilasiz.
Kapitan kelib:
— Dokumentlar?
— Marhamat!
— Prava?
— Marhamat!
— Ichganmisiz?
— Ufff... Ichmaganman!
— Nega menga serjant unaqa dedi???
— Komandir, serjant hozir meni qizildan o‘tgan ham deydi.
— Yo‘g‘eye?
— Ko‘rdingmi? Biza orqasidagi marshrutkadamiza.
— Kel shu safar ham imkon beraylik.
— Hali bunaqa oliyjanob yigitni uchratmagandim, - debdi.
Yigit esa yarim yildan beri mashinasining eshigini ichkaridan ham ochilishi uchun ustaxonaga olib borolmayotgan ekan...
— Nega tashlab yubording? - desa, amerikalik:
— Bizlarda bunaqa telefonlar mingta, - debdi. Shu payt afandi yonidagi sherigini derazadan tashlab yuboribdi.
— Bu nima qilganing? - debdi amerikalik.
— Bu taksichi! Bizda bunaqalardan mingta, - dermish.
— Qizil chiroqda chorrahani kesib o‘tsa bo‘ladimi?
O‘qituvchi ham charchab, asabi buzilib turgan ekan:
— Ha bo‘ladi. Faqat ikkala qo‘lingni ko‘tarib o‘tishing kerak, - debdi.
— Nega aynan qo‘lni ko‘tarish kerak, - desa, o‘qituvchisi:
— O‘lganingdan keyin yechintirish oson bo‘lishi uchun, - dermish.