Qariyalar haqida latifalar

Kampir bo‘g‘irsoqni yumalab ketaverishidan charchab, uni uchburchak qilib yasab ko‘ribdi...
Choli-kampir televizor ko‘rishyapti. Kampir boshqa kanalga olayotsa, futbol chiqib qolibdi.
— To‘xta! Shuni ko‘ramiz! - debdi chol. Kampiri:
— E, bu o‘tib ketgan, eski o‘yin-ku! - desa, chol ko‘zoynagini taqib, televizorga biroz tikilib turib:
— Eski o‘yinga shuncha muxlis kiribdimi-a!? - dermish.
Bir chol ikkinchisiga maqtanibdi:
— Eshmat, men yoshligimda qanaqa bo‘lsam hoziram xuddi shunaqaman.
— Ollaa, Toshmat, ja oshirvordin-ku.
— Ishonmaysanmi? Huu anavi xarsang toshni ko‘ryapsanmi? O‘sha toshni yoshligimdayam ko‘tarolmasdim, hoziram ko‘tarolmayman.
Qamoqxonada o‘tirgan bolaga onadan xat kelibdi:
— Bolam ogorodni chopish, kartoshka ekish kerak, endi man qarib qoldim, bir o‘zim qiynalvoman, debdi.
O‘g‘li xat yozib konvertni yuziga, "Onajon ogorodni chopmang sizniyam qamashadi, mangayam srok qo‘shishadi", deb yozib qo‘yibdi.
Bir haftadan keyin onadan xat kelibdi:
— Bolam sandan xat keganidan keyin, uyimizga 4ta militsiya keldi, butun ogorodni chopib tashashdi, debdi.
Bola onaga javob xati yo‘llabdi:
— Ona qo‘limdan kegani shu, kartoshkani o‘ziz amallab ekvolarsiz, dermish.
O‘quvchi maktabga kelib ustoziga debdi:
— Ustoz, men endi bu maktabda o‘qimayman! Men Amerikaga ketyapman.
— Amerikada nima qilasan?, - so‘rabdi ustozi.
— Amerikada yashaydigan bobom maktub yo‘lladi. Uni ko‘zlari ancha xiralashib qolibdi. Uni fermasi, ikkita yirik korxonasi va o‘nta do‘koni bor. Men ularni boshqaraman.
— Bobongga ayt, hamma narsalarni sotib, bu yerga ko‘chib kelsin. Biz unga g‘amxo‘rlik qilamiz.
— Nimalar deyapsiz ustoz?! Xatda aniq yozilgan, bobomni ko‘zi xiralashgan, aqldan ozmagan!
— Qayerdasan og‘ayni?
— Ishdaman.
— Ishdan keyin nima qilmoqchisan?
— Nima qilardim? Pensiyaga chiqmoqchiman.
— Doktor, yoshim 80dan oshgan bo‘lsa-da,haliyam qizlarning orqasidan yugurib yuraman.
— E,zo‘r-ku!
— Lekin nimaga yugurayotganimni eslolmayapman-da!
Qaynona kuyovlarini sinab ko‘rmoqchi bo‘libdi. Kuyovlari mehmonga kelgan kuni hovlisidagi basseynga qaynona o‘zini tashlabdi. Katta kuyovi ko‘rib qolib, "Oyijon" deb yugurib kelib, suvga sakrab qutqarib olibdi.
Ertasi kuni qaynona shu kuyoviga Neksiya sovg‘a qilibdi. Yana bir kun poylab o‘zini suvga tashlabdi. Bu kunni intizorlik bilan kutgan o‘rtancha kuyov yugurib kelib, kiyimlari yechmasdan suvga sakrab qaynonasini qutqarib chiqibdi. Ko‘p o‘tmay u kuyov ham Matizli bo‘libdi.
Uchinchi martta cho‘kayotganida kenja kuyov parvo ham qilmabdi. Qaynona baqirarmish: "Qutqaringlar, Yordam bering kuyov bola!!!
Kenja kuyovi buni eshitib:
— Menga velosiped sovg‘a qilgandan ko‘ra, cho‘kib ketganingiz yaxshi, - debdi.
Qaynona cho‘kib ketibdi. Marakalarni o‘tkazib, uyiga qaytmoqchi bo‘lgan kuyovni qaynotasi uni bir chepga chaqirib:
— Kuyov bola, mana kalit! Darvozani yonida turgan yangi Malibuni haydab ketarsiz...! - dermish.
Qizaloq buvisiga:
— Keling maktab-maktab o‘ynaymiz, - debdi.
Buvisi rozi bo‘libdi.
Keyin o‘ylab qarasa, bir yildan beri nabirasini uy vazifalarini bajarib berar ekan.
Bir chol ko‘chada eshak minib kelayotsa, GAI inspektori hazillashmoqchi bo‘lib, shartta to‘xtatib debdi:
— Siz nega boyadan beri bu jonivorni tayoq bilan urib kelyapsiz?
— Yurmaganidan keyin uraman-da, - javob beribdi chol.
— Qani tez kechirim so‘rang! - debdi GAI xodimi.
Shunda chol eshakka qarab:
— Seni GAIda tanishlaring borligini bilmas ekanman... - dermish.