Учта йигит кўлдан сузиб ўтиш бўйича мусобақа уюштиришибди.
Иккита йигит кўлнинг 5 дан 1 қисмини сузиб ўтиб, чарчаб орқага қайтибди.
Учинчи йигит кўлни сузиб кетаётиб, кўлнинг 5 дан 4 қисмини ўтиб, “Э, чарчадим. Узоқ экан!” деб орқасига қайтварибди.
Қизни отаси йигит билан учрашиб, болани хунуклигини кўриб дебди:
— Э, қизимга ҳайронман. Сени ниманг ёқди экан унга?!
Йигит:
— Пластик карточкамни кўрсатганим маъқулми ёки нақд пулдами? – дермиш.
Яқин дугоналар кўришиб, кафеда ўтиришибди. Кейин ҳамма аёллар ўзларининг эрига “Мен сизни севаман!” деган СМС юборишмоқчи бўлишибди. Уларнинг ёзган СМСларига эрларнинг жавоблари “ҳайратланарли” эди...
1. Ким бу?
2. Онаси, тинчликми???
3. Тўғрисини айт! Машинани нима қилдинг?
4. Тушунмадим...
5. Нечи пул керак яна?
6. Кимга ёзгандинг бу смсни?!
7. Нима сўрамоқчи бўлсанг ҳам, жавобим йўқ!
8. Яна дугоналаринг билан ўтирибсанми ?!
9. ?
10. Туш кўраяпманми?
Ичмайдиган, уйим-жойим дейдиган, меҳнаткаш, тўғрисўз, вафодор эркаклар ҳудди ҳумо қушига ўхшайди.
Ҳамма у ҳақида эшитади, лекин ҳеч ким учратмайди!
Бой хизматкори билан саёҳатга чиқишибди.
Кеч кириб, бир жойда тўхташибди-да, тунаш учун чодир тикишибди. Сўнг шу чодирга кириб ухлаб қолишибди. Тонгга яқин хизматкор ўйғониб, ётган жойида хўжайнига шундай дебди:
— Анави осмонда кўриниб турган юлдузлар нимани англатади?
Бой:
— Шуни ҳам билмайсанми нодон!? Кун иссиқ, ҳаво очиқ бўлишини англатади, - деса, хизматкор:
— Балки чодиримизни ўғрилаб кетганини билдирар...?! – деган экан.
Электрон ҳужжат айланиши баъзи давлатларда жуда “самарали” ишлаб келмоқда.
Ҳужжат тайёрланади, имзолаш учун принтердан қоғозга чиқарилади, имзо қўйилганидан сўнг яна сканерланади, тегишли ташкилотга юборилади ва ушбу ташкилотда ҳужжат яна принтердан чиқарилиб, ёрлиқ (фишка) билан раҳбарга киритилади. Раҳбар кўрсатмаси билан қайтиб чиққан ҳужжат яна сканердан ўтказилиб, папкага тикилади. Ҳақиқатдан ҳам ҳужжат “айланиши” ...
Ҳурматли эркаклар! Хотинингиз бозорда қиммат кўйлак кийиб олиб, “Шуни олиб берасиз!” деб туриб олишса, буни йўли жуда оддий.
“Жуда чиройли кўйлак экан-ку, сени семиз қилиб кўрсатяпти” десангиз бас! Бир зумда бундай катта чиқимдан қутуласиз-қўясиз...
Магазинда:
— Битта қатиқ бериб юборсангиз.
— Сиз унга банка олиб келдингизми?
— Ё, тавба! У билан гаплашасизми ҳали?!
Ўрмондаги ҳайвонлар зерикиб, одамларга ўхшаб "Гап" ейишмоқчи бўлишибди.
Ҳамма йиғилиб, қура ташлашибди. Биринчи бўлиб “Гап” бошлаш шерхонга тушибди. Кейинги навбат қуёнга тўғри келибди.
Келаси ҳафта шанба куни шерхонни гапига ҳаммаси йиғилишибди. Шерхон ҳам шерлигини қилиб, ҳар бир ҳайвонга 1 литрдан ароқ қуйибди. Гап-гапга қўшилиб, роса ичишибди. Тун ярмига борганда ароқ тугаб қолибди. Бўри шерхонга қараб:
— Шерхон, гап-гапдай бўлсин. Яна бирор литр топгин, - дебди.
Шерхон бўлса:
— Мен-ку ароқ топаман. Газак йуқ-ку!? - дебди.
Бўри:
— Олиб келавер! Газакни топармиз..., - дебди.
Шерхон яна 1 литр ароқ олиб келибди. Кейин нима бўлиб ўтганини эслай олмасмиш.
Эрталаб туришса, қуён кўринмас эмиш. Ҳаммаси қуён уларни уйғотмай кетиб қолган деб ўйлашибди.
Орадан 1 ҳафта ўтиб, “Гап” бериш навбати қуёнга келибди. Қуённи уйига
бориб, эшигини тақиллатишибди. Эшикни қуённинг хотини очибди.
Бўри:
— Эринг қани? – деса, хотини:
— Ўтган ҳафта “Гап”га кетганди, қайтиб келмади... – дермиш.
Кеча эрим билан уришиб қолиб унга:
– Энг керакли нарсаларингизни олинг-да, уйдан йўқолинг! – деб бақирсам, эрим чемоданини очиб, ёнимга келиб мени чемоданни ичига сола бошлади. Қандай қилиб уни кечирмай бўлади...?!