— Юзимга қарашга энди қандай чидайсиз? – дебди хотини.
Эр бўлса унга:
— Ҳечқиси йўқ онаси, шунча йил чидаб келяпман, бу ёғи ҳам қарайвераман, - дермиш.
— Қўшнимиз ҳар куни ишга кетаётиб, хотинини юзидан ўпиб кетади. Нега сиз ҳечам унақа қилмайсиз? - деса, эр ҳайрон бўлиб хотинига:
— Қанақасига ўпиб кетаман ахир?! У бировни хотини бўлса...!
Қайнонам уни тарози деб ўйлаб устига чиқиб олса бўладими!?
— Сизни кўзингиз “ўйноқи”, қизларга “суягингиз йўқ”, аёлларга хушомад қилишга устасиз, бир паста кўнглини топиб, танишиб оласиз, ... деб турса, ўтиб кетаётган бир аёл тўхтаб:
— Реклама қиляпсизми бу эркакни? Нархи қанча экан? – дермиш.
— Нима қилай, компьютерим принтерни кўрмаяпти!?
— Мониторни принтер томонга қаратиб қўйишинг керак!
Таксида она ўғли билан кетаётган экан. Ўғли ҳайдовчидан кўзини узмай қарайверибди. Буни кўрган ҳайдовчи:
— Ҳой болакай, нега менга тикилиб кетяпсан? – деса, болакай:
— Йўлда ёпиқ турган метан заправкаларни кўриб сиз ҳам адам айтган сўзларни айтармикансиз деб қараб кетяпман, - дебди.
— Вой адаси, пулни ярмини берсангиз, ҳамма айтган ишларингизни қилиб қўярдим.
— Жуда яхши! Лотореядан 100 минг сўм ютуқ чиқди. Мана 50 минг. Ҳовлидаги қорларни тозала, машинамни ювиб қўй, бозорга бориб рўзғор қилиб кел!
— Жудаям семириб кетяпман. Нима қилсам бўлади?
— Жисмоний машқларни кўпроқ бажаринг!
— Шундоқ ҳам ишга пиёда бориб-келаман.
— Бу камлик қилади. Эрталаб ва кечқурунги тиқилинч вақтда автобусга чиқиб туринг!