Бир одам кўзи ўткирлигини мақтанмоқчи бўлиб:
— 25 метр наридаги дарахтда чумоли кетяпти, - деса, ёнидагиси:
— Ҳа, ўғил бола экан, - дермиш.
Бир куни бир аёл боласини боғчадан олиб қолиб, пешинда ухлатмоқчи бўлибди.
— Оппоқ болам ухла, ширин болам ухла, - деса, боласи:
— Ойи, унақа десангиз ухламайман. Кўзларингни юм, яшамагур! деб мени урсангиз ухлайман, - дебди.
Баъзи давлатларда яшаш қийин эмас, бойларни тўйдириш қийин бўлиб қолди...
— Одилжон, сен кимнинг гапини кўпроқ эшитасан, адангними ёки ойингними?
— Ойимни.
— Нега?
— Ойим кўпроқ гапирадилар-да.
Ҳайдовчилик гувоҳномасини олишга имтиҳон кетмоқда:
— Айтинг-чи, чорраҳанинг бир тарафида автобус, бир тарафида юк машинаси, яна бир тарафида эса мотоцикл турибди. Қайси бири биринчи бўлиб чорраҳани кесиб ўтади?
— Таксичилар кесиб ўтади.
— Нима? Такси қаердан келиб қолди?
— Ҳеч қайси ҳайдовчи билолмаяпти бу таксилар қаердан келиб қолаётганини!
— Салом дўстим.
— Салом.
— Мен кеча сени хотинингни автобусда кўргандим. У менга шунақа зўр латифа айтиб берди, кулавериб сал қолди дивандан тушиб кетишимга.
Институтда ўқитувчи талабага қараб:
— Дарсга яна тайёрмасмиз денг!
— Ҳа, домлажон...
— Кечаси билан телевизор кўриб чиққанмиз демак...
— Шунақа...
— Институтга ҳам ҳурмат йўқ денг!
— ...
— Давлатни пулини еб ётибмиз денг!
— Узр домлажон. Сизни билмадим-у, мени ҳали ота-онам боқяпти...
— Дўстим, статусингни эмас ҳаётингни ўзгартирадиган вақт келди!
— Зўр гап айтдинг! Шошмай тур, шуни статусимга қўйиб олай...
— Тартиб-интизом ва тозалик ходимларимизнинг энг асосий шиори бўлиши керак, - дебди корхона директори иш сўраб келган йигитга.
— Ҳа, албатта!
— Масалан, сиз бу ерга киришдан аввал оёғингизни артдингизми?
— Артдим! Тоза қилиб артдим!
— Иккинчидан, биз учун тозаликдан ҳам муҳим жиҳат - ростгўйлик. Корхонамиз эшиги олдида пол латта йўқ-ку?!
