Битта кўр билан битта ғилай бўлган экан. Кунларни бирида улар уришиб қолибди. Кўр қўлини мушт қилиб:
— Қаердасан? Чиқ бу ёққа! – деса, ғилай:
— Ҳа?! Бир ўзимга икковинг уришасанми?! – дебди.