Шифохонага оғир аҳволдаги уч футболчини олиб келишибди. Шифокор уларни олиб келган одамлардан қандай сабаб билан шу аҳволга тушиб қолишганини сўраш учун қўлига қалам билан қоғоз олиб, дастлаб биринчи футболчининг олдига яқинлашди. Қараса, биринчи бемор футболчи тиржайиб қотиб ётганмиш.
— Бу нимага тиржайиб қотиб қолган?
— Эҳ, сўраманг, кўрмаганни кўргани қурсин, бу футболчи 20 йилдан буён ҳужумда ўйнаган, умрида биринчи бор гол киритди. Шунга хурсандчиликдан шу шаклда қотиб қолди.
Шифокор иккинчи беморнинг олдига яқинлашди. Уям тиржайиб қотиб ётганмиш.
— Хўш, бу нимага тиржайиб ётибди?
— Бу ҳимоячи фаолияти давомида ҳар бир ўйинда қизил карточка олиб, майдондан ҳайдалган. Лекин бугун ҳакам унга ҳеч қандай карточка кўрсатмади. Шунга қувончдан.
Дўхтир тушунарли дегандай бош ирғаб, навбатдаги беморнинг олдига яқинлашди:
— Бу нимага қотиб қолган унда?
— Тоғли ҳудудда машғулот олиб бораётгандик, момақалдироқ бўлаётганди. Узоқроққа кетган тўпни олиб келишга кетганда уни яшин урди.
— Ия, унда нимага тиржайиб турибди?
— У суратга олишяпти, деб ўйлаган.