Қариялар ҳақида латифалар

Япон ва ўзбек гаров ўйнашибди. Ким узоқроқ умр кўришини билмоқчи бўлишибди.
Ўзбек Японияга бориб қараса, 103 ёшли қария ўтирган экан.
Кейин япон Ўзбекистонга келибди. Бир пайт қараса, тоғдан 102 ёшли қари ўзбек отахон югуриб тушиб келаётганмиш.
— Нима бўлди? - деб сўрашса: ўзбек отахон:
— Отамдан қочиб келяпман. Бобомни хассасини беркитиб қўйгандим, - дермиш.
Бир одам бозордан жўжа хўроз олиб келибди. Уйида қари хўрози бор экан. 2 си ҳар куни уришаркан. Кунлардан бирида қари хўроз шундай дебди:
— Дарвозагача ким биринчи бориб келса, ўша бошлиқ бўлади.
Жўжа хўроз тез югуриб дарвозани олдига етган экан, хўжайин уни отиб ташлабди ва:
— Нуқул олиб келган хўрозларим кўчага югуради-я, - дермиш.
Қари чол аэродромга келиб учувчига:
— Илтимос, мени кампирим билан самолётингда учириб келгин.
— Буни иложи йўқ!
— Йўқ дема болам. Шу ёшга кириб, ҳали бирор марта-ям осмонда учмаганмиз. Самолётга чиқиш орзуимиз бор!
Учувчи рози бўлиб, чол ва кампирни самолётга чиқарибди-да дебди:
— Фақат битта шартим бор отахон, агар бақирсангиз шу заҳоти ерга қайтамиз.
— Хўп, бақирмайман, - дебди чол.
Самолёт ҳавога кўтарилибди. Учувчи бор маҳоратини кўрсатиб, энг юқори баландликка чиқибди. Тепага , сўнг зудлик билан пастга шўнғибди, бир томонга қайрилиб учибди. Самолётни чархпалак сингари айлантириб ташласа ҳам, чол-кампир индамасмиш.
Ерга қўнгач, учувчи чолга қараб:
— Ҳа отахон, қўрқмадингизми? Ростини айтинг, бақириб юборай дедингизми?, - деса, чол:
— Тўғрисини айтганда, кампирим самолётингдан тушиб кетганда сал бақириб юборай дедим болам, - деган экан.
Бир ароқхўрнинг ичгиси келиб кўчага чиқибди. Ҳамма дўконлар берк экан. Нима қилишини билмай турса, нотаниш кампир унга қараб имлабди.
Яқинроқ борса, кампир унга бир шиша ароқ кўрсатибди:
— O-xo, бувижон, ароқ неча пул?
— Уч минг беш юз сўм. Агар яна ичгинг келса, манави рақамга телефон қил!
Пиёниста ароқни уйига олиб келиб ичиб кўрса, оддий сув!
Роса жаҳли чиқиб, кампир берган рақамга қўнғирок қилибди.
У ёкдан овоз эшитилибди:
— Шаҳар сув оқова тармоғи эшитади...
Суд жараёни. Судья:
— Сиз қайнонангизни бўғиб ўлдирганликда айбланасиз! Ўзингизни оқлаш учун бирор нарса дея оласизми?
Айбдор:
— Бунақа бўлади деб ҳечам ўйламагандим! Қайнонамни бурни қонаётганди, қон тўхтасин деб томоғидан бирпас сиқиб турдим холос!
— Энажон, ёшингиз 80 га етибди. Сизнинг ҳужжатларингизни институтга қабул қила олмаймиз. Қариган чоғингизда нима учун ўқишга кирмоқчисиз?
— Болам, ҳамма гап чолимда. Чолим талаба қизларни яхши кўради-да.
Кўчада кетаётган бир қари чолдан журналист қиз интервью оляпти:
— Кечирасиз, шу ёшга киришингизга асосий сабаб нима деб ўйлайсиз?
— Билмадим. Кунига уч қути сигарет чекаман, пулим етгунча ароқ ичаман.
— Қоилман отахон! Шу ёшга кириб, ҳалиям ароқ ичасизми?
— Эй, қанақа отахон?! Энди 32 га кирдимку.
Бир қари чол балиқ овлаб ўтирган экан, милиция келиб дебди:
— Отахон бу ерда балиқ тутиш мумкин эмас!
— Мен балиқ тутмаяпман, чувалчанг чўмилтиряпман, - дебди чол.
— Ахир чувалчангни таъқиқланган жойда қип яланғоч чўмилтиряпсиз.
Чол кампирга:
— Бўғирсоқ пишир. Лекин бу сафар уни тўртбурчак қилиб пишир. Яна қочиб кетмасин, - дебди.
Бир болакай бувисига конфет берибди. Бувиси конфетни шимиб ўтирса, болакай:
— Буви конфет мазалими, - дебди.
Бувиси:
— Ҳа, болам мазали экан.
Болакай:
— Унда нимага олапар шиммай ташлади.