Уддабуронлар ҳақида латифалар
— Чипта текшираётган одамнинг ёнидан орқа тарафга юриб ўтиб кетаман. У мени ташқарига чиқиб кетяпти деб ўйлайди.
— Нима учун йиллик даромадингизни беркитдингиз?
— Бўлмаган гап! Нима қилай, “даромад” катакчасига барча рақамлар сиғмас экан.
Уйга келиб, чироққа ўрнатиб кўрдим. Ишламади...
Ростан ҳам энергияни тежар экан.
— Сиз бу касбда нималарга эришдингиз ва келажакда нима режаларингиз бор?
— Мен бу касбим орқасидан Дубай, Австралия, Япония, Хитой, Қатар ва ...ларга саёҳатлар қилдим. Келажакда Европа бўйлаб саёҳат қилиб, ...
— Орзуларингиз чексиз экан. Энди футбол мавзусига қайтсак, - дебди журналист.
— Олма узишга қайси вақт қулай?
Собиров жавоб берибди:
— Боғбоннинг ити боғланган вақт қулай.
Токаев:
— Нурсултон Абишевич, кечирасиз. Лекин мен уни қандай бошқараман?
— Сен муҳими газни бос! Бошқаришни эса менга қўйиб бер.
— Жанжал бўлмасидан менюни олиб кел! – дебди.
Официант ҳайрон бўлиб менюни келтирибди.
Кейин мижоз ҳар гапида “жанжал бўлмасидан уни олиб кел! Жанжал бўлмасидан буни олиб кел!” деяверибди.
Охири официант ундан сўрабди:
— Нега ҳар гапингизда жанжал бўлмасидан…! Деяверасиз. Қачон, нега жанжал бўлади? – деса, мижоз:
— Жанжалми? Энди бўлади. Чунки мени тўлагани пулим йўқ! – дебди.
— Сўнгги тилагингни тила! – дебди немислар унга.
— Қулупнай есам, армоним йўқ эди, - дебди афанди.
Немислар:
— Майли, қулупнай пишса ейсан, кейин отамиз, - дейишибди.
Қулупнай пишгунича уруш тугаб, афанди омон қолган экан.
— Яхши қиз, рақсга тушасизми? – деса, қиз нозланиб:
— Ҳа, албатта, - дебди.
Шунда йигит:
— Бориб бироз рақс тушиб келинг! Бўш жой йўқ экан, менга жой керак, - дермиш.