Kecha uyga ichib kelsam, bolalarim ham, xotinim ham meni tanishmadi.
Ertasi kuni uyg‘onsam, boshqa xonadonga kirib qolgan ekanman.
Bir yigit uyiga qo‘ng‘iroq qilsa, besh yoshli qizi olibdi:
— Oying qani?
Qizaloq:
— Tepadagi yotoqxonadalar. Bitta amaki bilan gaplashib o‘tirishibdi, - debdi.
Yigitni rangi o‘chib :
— Hoziroq tepaga chiqasanda, “Dadam keldilar!” deysan, keyin menga nima bo‘lganini aytasan! - deb buyuribdi.
Oradan besh daqiqa o‘tib qizaloq go‘shakni olib:
— Allo! Dada! Oyim zinadan yugurib tushayotib xalatiga uralashib yiqilib, "Voy-voylab" yotibdilar. Haligi amaki ikkinchi etajdan o‘zini hovuzga tashlab, suv yo‘qligi uchun uxlab qoldi, - desa, yigit hayron bo‘lib:
— Iye, uyimizda hovuz yo‘q edi-yu?!
— Dada, o‘zingiz qurdirdingiz-ku hovuzni... - debdi. Yigit battar ajablanib:
— Bu o‘zi Eshmatovlar xonadonimi? - deb so‘rasa, qizaloq:
— Yo‘q, ularniki emas - debdi.
Yigit telefoniga terilgan raqamlarga bir qarabdi-da, jilmayib:
— Uzr qizaloq, adashibman, - degan ekan.
Ayoli eriga qarab:
— Shu suratdagi bolakayni ko‘ryapsizmi?
— Ha, nima edi?
— Kechqurun shu bolani bog‘chadan olib kelasiz...
Bir kuni chol-kampir yoshlikni eslashmoqchi bo‘lishibdi. Chol kampirga debdi:
— Men seni uchrashuvga chaqiraman.
Chol uchrashuv joyiga borib, kampirni bir soat kutibdi. Kampirni yoniga qaytib kelib:
— Nega bormading, - desa, kampir:
— Onam ruxsat bermadilar, - dermish.
O‘g‘li otasini ko‘kargan ko‘ziga qarab:
— Ada, ko‘zingizga nima bo‘ldi? - desa, otasi g‘azablanib:
— Agar meni mashinamda dugonalaringni lab bo‘yog‘i yana tushib qolgudek bo‘lsa, ikkinchi ko‘zim ham shu ahvolga tushadi!
Yigit do‘sti bilan gaplasha turib debdi:
— Nega futbolga qiziqmasang ham, nuqul futbol ko‘rishga boraverasan?
Do‘sti bo‘lsa:
— Ishga borsam boshlig‘im baqiradi. Uyga borsam xotinim... Futbolga borsam men baqiraman.
— Azizim, tushimda menga tilla uzuk sovg‘a qilganmushsiz...
— Aytganlarimni qilib, yaxshi bo‘lib yursang, yaqinda tilla bilakuzuk ham sovg‘a qilaman, tushingda!
Xotin eriga:
— Hoy dadasi, o‘g‘lingizga ayting, internetni yig‘ishtirsin! Darsini qilsin!
— Onasi, o‘zing ayt! O‘g‘ling meni "chyornыy"ga kiritib qo‘ygan.
— Azizim men chiroylimanmi?
— Ha, chiroylisan!
— Meni sevasizmi?
— Ha, sevaman!
— Unda ichishni tashlasangizchi?
— Unda ko‘zimga yalmog‘izdek ko‘rinasanda, - dermish
Afandining bir o‘rtog‘i kasal bo‘lib qoldi, uni ko‘rgani borish oldidan xotinidan maslahat so‘radi:
— Kasal ko‘rgani borganda nima deyiladi?
— Borib «ahvolingiz qalay?» deb so‘raysiz, u «shukur, yaxshiman» deydi, siz «xayriyat» deysiz, «ishtahangiz qalay, nima yegingiz keladi?» deb so‘raysiz, u ko‘ngli tortgan ovqatni aytadi, siz «undan ko‘proq yeb turing, men ham yanagi kelishimda olib kelaman» deysiz, qaytar vaqtingizda yaqin o‘rtoqlaringiz kelyapdimi» deysiz, u «ha, kelyapti» deydi, siz «xayriyat, kelib turishgan bo‘lsa yaxshi, men ham ko‘rinib qolishsa aytib yuboraman» deb kelaverasiz, — dedi xotini.
Afandi o‘rtog‘inikiga bordi, u og‘ir ahvolda yotar edi, Afandi undan so‘radi:
— Ahvolingiz qalay?
— Ko‘rib turibsizku, o‘ladigan bo‘lib qoldim.
— Xayriyat, — degan edi, kasal ijirg‘ilandi, Afandi so‘roqni davom ettirdi:
— Ishtahangiz qalay, nima yegingiz keladi?
— Ajalning urug‘ini!
— Ushandan ko‘p-ko‘p yeb turing, — taskin berdi Afandi, — men ham yanagi kelishimda undan olib kelaman.
Afandining bu gapidan asabi buzilgan kasal teskari qarab oldi. Nihoyat, Afandi yana so‘radi:
— Mendan boshqa o‘rtoqlaringiz ham ko‘rgani kelishyaptimi?
— Ha, Azroil kelyapti! — dedi achchig‘lanib kasal.
— Xayriyat, kelgani yaxshi, men ham ko‘cha-kuyda ko‘rinib qolsa, aytib yuboraman,— deb Afandi jo‘nab ketdi.