Бир ўғрининг қармоғига олтин балиқ илинибди. Лекин у нима қилишини билмасдан балиқни у ёғига ағдарибди, бу ёғига ағдарибди.
— Тила тилагингни, - дебди, ниҳоят, олтин балиқ тилга кириб.
— Бу нима деганинг, - дебди тушунмасдан ўғри.
— Сенга қанақа тушунтирсам экан, кеча бир одам мени ушлаб олган эди. У мендан юз миллион сўм муҳайё қилишимни сўради. Мен уни бир зумда бажо келтирдим. Сенга нима қилай?
— Ўша одамнинг уй манзилини бер.
Пошшо бир куни зиёфатда ўтириб Афанди билан ҳазиллашди:
— Мулла Насриддин, қаерга борсангиз эшагингиздан ажралмайсиз, доим у билан биргасиз, а?
— Тақсир, эшагимдан ажралсам, мана бундай зиёфатлардан ҳам маҳрум бўлиб қоламан-да,— жавоб берди Афанди.
Эшмат "мелиса" бозордан 10 та қўй сотиб олиб тоққа чўпонга обориб:
— Мана 10 та қўй, мана ем хашакга пул, мана бу хизмат хаққингиз яхши қарасангиз яна қўшиб бераман, - деб қўйларни ташаб кетибди.
Бир йил вақт ўтиб чўпонни олдига келиб сўраса, 10 та қўйни кўрсатибди.
Эшмат "мелиса": Мен сизга 10 та қўйни обкелиб берганимга бир йил бўлди, наҳотки биттаси ҳам туғмаган бўлса, - деса.
Чўпон:
— Сизни милициялигингизни эшитиб, битта ҳам қўчқор қўйларингизга яқинлашмади, - дебди.
Икки жинни автобус бекатда турибди. Бири иккинчисидан сўради:
— Сен қайси автобусни кутвосан? 6-автобусни.
— Мен бўлсам 5-автобусни кутвоман..
— Воооой, қара 65-автобус кевотти. УРА бирга кетарканмиз!